บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 1 หน้า 2
ที่บ้านพักตากอากาศ กะรัตนั่งแช่อยู่ในอ่างจากุชชี่ในห้องน้ำหรู ผนังรอบด้านเป็นกระจก ทำให้เห็นวิวทิวทัศน์ ทะเลสีฟ้าสด ตัดกับท้องฟ้าสีขาว มองเห็นแสงดวงอาทิตย์ที่ขึ้นเหนือท้องทะเล กะรัตมีท่าทางเซ็งกับชีวิต พวงหยก กันตา กุนตี ยืนมองกะรัตที่แช่อยู่ในห้องน้ำอย่างเป็นห่วง
“แน่ใจนะว่ายัยกั้งจะอยู่ที่นี่คนเดียว ไม่ใช่คิดเชือดข้อมือเหมือนคราวก่อนอีก” พวงหยกถาม
กันตากับกุนตีสะกิดแขนพวงหยกไม่ให้พูดย้ำอดีตของกั้ง
“ชีวิตกั้งนี่ทำบุญคนไม่ขึ้นจริงๆ ทำดีกับใคร ไม่เคยไว้ใจได้เลย!”
“ใจเย็นๆนะพี่กั้ง พี่ภูเขาบอกแล้วไงว่าที่ทำไปเพราะเมา อีกอย่างผู้หญิงก็ขู่ว่าจะถอนหุ้น พี่ภูก็เลย...” กันตาช่วยแก้ตัวให้พี่เขย
“ขายตัวงั้นเหรอ ? !! แล้วฉันล่ะ !! ฉันมีเงินเยอะกว่านังนั่นตั้งร้อยเท่าพันเท่าทำไมภูไม่มาเอา”
“พี่ภูคงกลัวพวกปากหอยปากปูนินทาว่าตกถังข้าวสารน่ะสิ ก้อยไม่ได้เข้าข้างพี่ภูนะ แต่เราไม่เคยจน เราไม่รู้หรอกว่าการโดนดูถูกมันเป็นยังไง มองอีกแง่นึง..พี่ภูเขาเป็นคนดี ไม่หวังเอาเงินจากพี่กั้ง”
“แต่มันนอกใจฉันนะ !!”
“มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย คิดซะว่าเขาแค่ไปลองอาหารข้างทางแล้วกัน สุดท้ายก็ต้องกลับมากินอาหารเหลาอย่างพี่กั้งวันยันค่ำ ให้พี่ภูมาหาพี่กั้งนะ”
“อย่าให้มันเสนอหน้ามานะไม่อย่างนั้นฉันไม่รับประกันว่ามีดหรือลูกปืนจะพุ่งใส่กบาลมันก่อนกัน”
“แต่ยังไงตาภูก็ต้องมา! แกลืมไปแล้วเหรอว่าวันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงาน นิตยสาร GOOD MORNING HISO เขาล็อกคิวทำสกู๊ปชีวิตครอบครัวแกไว้ ยังไงแกกับตาภูก็ต้องสร้างภาพว่ารักกัน” พวงหยกสั่ง
“เหมือนที่เดือนที่แล้วพ่อกับแม่ถ่ายรูปสร้างภาพลงหนังสือพิมพ์ว่ายังรักกันไงกั้ง” กุนตีย้ำ
“กั้งสะตอไม่เป็น!”
พวงหยกสะดุ้ง “นี่แกว่าฉันสะตอเหรอยายกั้ง!”
“เปล่านะแม่ กลับไปกรุงเทพกันได้แล้ว กั้งอยากอยู่เงียบๆ”
“ฉันกลับแน่ ! แต่ยังไงแกต้องให้นิตยสารสัมภาษณ์ ฉันไม่อยากให้ใครต่อใครมันพูดว่าผู้หญิงตระกูลนี้โดนนอกใจตั้งแต่แม่ยันลูก!”
“ใครจะว่ายังไงก็ช่าง มันไม่ใช่คนเจ็บนี่ กั้งต่างหากที่เจ็บแล้วกั้งก็จะไม่ทน! กั้งจะเลิกกับไอ้ภู”
พวงหยกอ้าปากจะต่อว่ากะรัต แต่กุนตีจับแขนพวงหยกเป็นเชิงปรามแล้วพยักหน้าให้พวงหยก และกันตาออกจากห้องน้ำ
“แกจะลากแม่ออกมาทำไมยายกุ้ง !! แม่จะคุยกับยายกั้งให้รู้เรื่องนี่มันแต่งงานหนที่สามแล้วนะ ผัวสองคนแรกเป็นม่ายผัวตาย คนนี้จะเป็นม่ายผัวทิ้งเหรอ แม่ไม่ยอม! แม่อายชาวบ้านเขา!”
“กั้งไม่เลิกหรอกแม่” กุนตีว่า
นวลที่ถือชามก๋วยเตี๋วเนื้อผ่านพวงหยก กุนตี กันตาไปที่ห้องของกะรัต กันตามองตามชามก๋วยเตี๋ยวเนื้อแล้วยิ้ม
“ก็เหมือนก๋วยเตี๋ยวเนื้อนั่นไงแม่ พี่กั้งบอกเลิกกินเนื้อมาเป็นชาติแล้วแต่สุดท้ายก็ไม่เคยเลิกได้”
“ก็ความรักเป็นของอร่อย จะเลิกได้ยังไง” กุนตีสรุป
พวงหยก กุนตี กันตา มองตามนวลที่ถือชามก๋วยเตี๋ยวไปหากั้ง
นวลถือชามก๋วยเตี๋ยวเนื้อเข้ามาวางบนโต๊ะตัวเตี้ยไว้ให้กะรัตนั่งกินอาหาร ขณะแช่น้ำได้
“ก๋วยเตี๋ยวเนื้อเจ้าโปรดของคุณกั้งมาแล้วค่ะ”
กะรัตดีดนิ้วดัง ป๊อก ! ป๊อก ! นวลรีบหยิบผ้าคลุมกางรอกะรัต กะรัตลุกขึ้นจากน้ำ เห็นเนื้อหลังเปลือยเปล่า
นวลถามอย่างเกรงๆ “เอ่อ ...คุณกั้งจะให้ยกเลิกนัดสัมภาษณ์ไหมคะ?”
“แม่พูดถูก! ขืนฉันยกเลิก อีพวกกากชะนีมันก็ระริกระรี้คิดว่าฉันเลิกกับภูแล้วน่ะสิ ฉันจะทำให้พวกมันเห็นว่าสุดท้ายภูต้องเลือกฉัน เพราะฉันมีปัญญาให้ภูได้ทุกอย่างในขณะที่พวกมันเป็นได้แค่ปลิงเกาะภู”
นวลมองกะรัตแล้วแอบถอนใจที่สุดท้ายกะรัตก็ใช้เงินซื้อความสุขจอมปลอม แล้วกะรัตจะเจอรักจริงและความสุขที่แท้จริงได้อย่างไร
ที่ห้องในโรงแรมม่านรูด
ภูเบศร์คุยมือถือกับนวล “กั้งให้ฉันไปหาตอนนี้เหรอนวล ได้ๆ ..ตอนนี้ฉันเคลียร์งานเพิ่งเสร็จ เดี๋ยวรีบไปหากั้งเดี๋ยวนี้เลย”
ภูเบศร์รีบกดวางสายแล้วก้มหยิบกางเกงมารีบใส่ พร้อมหยิบเสื้อของนิลุบลปาใส่ร่างนิลุบลที่ยังนอนเพลียอยู่
“ตื่นเร็ว !! ผมต้องรีบไปพัทยาเดี๋ยวนี้ !!”
นิลุบลลุกขึ้นใส่เสื้ออย่างอิดออด
“จะรีบไปง้อนางเมียปีศาจเหรอคะ?”