บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนที่ 23 หน้า 18
13 มีนาคม 2557 ( 12:07 )
4.6M
1
พิศุทธิ์ที่ยังคงเฝ้ามองกะรัตอย่างใกล้ชิดในห้องไอซียู พิศุทธิ์ยิ้มให้กะรัตที่นอนนิ่งแต่ใบหน้าดูมีเลือดฝาด
“ทำไมคุณขี้เซาจัง เมื่อไหร่คุณจะตื่นขึ้นมาซักที เราทุกคนรอคุณอยู่นะกั้ง”
พิศุทธิ์มองกะรัตอย่างเอ็นดู ก่อนจะก้มลงไปจุมพิตที่ริมฝีปากของกะรัตเบาๆ พิศุทธิ์จ้องมองกะรัตจากในระยะใกล้เห็นกะรัตนอนนิ่งไม่รู้สึกตัวใดๆ ไม่ได้ฟื้นขึ้นมาเหมือนเวลาที่เจ้าชายจุมพิตเจ้าหญิงนิทราเลย
กะรัตค่อยๆฟื้นขึ้น ลืมตาขึ้นมาเห็นเพดานและหันมองกันตาที่กำลังเช็คน้ำเกลือให้กะรัตอยู่ ภาพจากเบลอจนชัด กะรัตค่อยๆออกเสียงเรียกันตาเบาๆ
“ก้อย!!”
กันตาหันเห็นกะรัตที่ฟื้นลืมตา กันตาดีใจ
“พี่กุ้ง!! พี่กั้งฟื้นแล้ว”
กุนตีกำลังปอกผลไม้อยู่รีบลุกมาหากะรัตที่เตียง
“ยัยกั้ง!”
“พี่กุ้ง”
กุนตี กันตาน้ำตาไหลดีใจที่น้องสาวฟื้น
“เอ้า!!ร้องไห้กันใหญ่ นี่กั้งไม่ได้ตายซะหน่อย”
“อย่าพูดแบบนี้นะกั้ง ห้ามพูดเรื่องตายเด็ดขาด”
กันตาจับมือกะรัตขึ้นมา
“ก้อยขอโทษนะพี่กั้ง ที่พี่กั้งต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะก้อยแท้ๆ ก้อยขอโทษนะ”
กันตาเอามือกะรัตไปแนบแก้ม กะรัตเอื้อมอีกมือไปขยี้หัวกันตา
“เด็กโง่..พี่เป็นพี่สาวก้อย ใครมารังแกน้องสาวพี่ พี่จะยอมได้ไง เสียชื่อกะรัตหมดใช่มั้ย?”
“โชคดีนะที่คุณพิศุทธิ์ไปช่วยพี่กั้งไว้ ไม่งั้นล่ะก็..”
“คุณพิศุทธิ์..?”
จังหวะนั้นเองมีเสียงเคาะประตูเข้ามา กะรัตยิ้มดีใจว่าพิศุทธิ์จะมาหา กะรัตรวบรวมพลังจะลุกขึ้นมากันตาต้องเข้าไปประคอง ที่ประตูห้องค่อยๆ เปิดออก คนที่ก้าวเข้ามากลับเป็นเนื้อแพร กะรัตพยายามชะเง้อมองหาว่าจะมีใครตาเนื้อแพรมา แต่ประตูกลับถูกปิดลง
“หนูกั้งฟื้นแล้ว ดีใจด้วยนะคะ”
“แล้วคุณพิศุทธิ์ล่ะคะ”
“นี่พวกคุณยังไม่ได้บอกหนูกั้งเหรอคะ”
กันตากับกุนตีส่ายหน้า