บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 26 (ตอนจบ) หน้า 11

แขไขหันไปแตะหน้าดาวเด่น แล้วยิ้มให้อย่างไม่รู้ความ “น้อง ..ดาว .. น้องดาว”

อรองค์ฟังแล้วสะอื้นในอก โผเข้ากอดแขไขด้วยความดีใจ  

แสงคำมองแล้วยิ้มที่แขไขกับอรองค์ได้พบกันอีกครั้ง 

หน้าเรือนเนื้อนาง เนื้อนางในชุดขาวนั่งรอณไตรอยู่ คำฝาย ม่อนดอยอยู่ใกล้ ทุกคนเตรียมไปวัดเรื่องศพประกาย เนื้อนางตัดสินใจ “ไปวัดกันเถอะ พ่อเลี้ยงคงไม่มาแล้ว”

เนื้อนางลุกขึ้น คำฝาย ม่อนดอยขยับ ณไตรเดินนำแม่นาย จันตา ธรรพ์ วันดีรั้งท้ายมาหยุดที่หน้าเรือน

เนื้อนางมองแม่นาย แม่นายมองจ้องเนื้อนางด้วยสายตาหยามเหยียด เกลียดชัง วันดียืนหลังมองจ้องทุกคนด้วยสายตาระแวง

แสงคำมองอรองค์ที่กำลังจับมือแขไข “ไปกับดาวนะ พี่แข ดาวจะพาพี่แขกลับบ้าน”

แขไขมองแสงคำ แสงคำช่วยปลอบ “ไปได้  ...  ไปกับน้องคุณ” 

แขไขลุกตามอรองค์ แสงคำคอยดู “กลับ ..บ้าน” แขไขทวนคำ 

อรองค์ยิ้ม ประคองพี่สาว กำลังจะเดินไปที่ประตู 

ทันใดนั้น ประตูเปิดออก  บุญลือโผล่พรวดเข้ามาพร้อมปืนในมือ “ไม่มีบ้านให้พวกมึงหน้าไหนกลับทั้งนั้น ตายซะเถอะ” บุญลือจ่อปืนเล็งไปที่อรองค์ แล้วเหนี่ยวไก  แขไขร้องกรี๊ด 

แสงคำพุ่งเอาตัวเข้าบังอรองค์ กระสุนโดนไหล่ 

“แสงคำ” อรองค์หวีดร้องด้วยความตกใจ

ณไตรยืนอยู่ตรงกลางระหว่าง กลุ่มเนื้อนางกับกลุ่มแม่นาย  

แม่นายจ้องเนื้อนาง “สะใจพวกแกหรือยังที่ให้ณไตรลากฉันมาที่นี่”  

“ไม่มีใครสะใจทั้งนั้นครับ แม่นาย  มันถึงเวลาแล้วที่มลทินของเนื้อนางจะต้องถูกลบล้าง” ทุกคนมองณไตร  ณไตรเดินมาข้างเนื้อนาง “เมื่อ 5 ปีก่อน ครั้งแรกที่สอบสวนเรื่องนี้ มีคน 2 คนที่ยืนยันว่าไม่เกี่ยวข้อง ไม่รู้ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ คนสองคนที่ไม่น่าจะเกี่ยวข้องกันได้”  

ณไตรหยุดสายตาไปที่วันดี วันดีสีหน้าเครียดเขม็ง “วันนี้ผมตามจนเจอคนที่ทำร้ายแขไขเมื่อ 5 ปีก่อน   คนแรกมันคือบุญลือ” วันดีสีหน้าตกใจสุดขีด   

บุญลือกำลังจะเหนี่ยวไกซ้ำ แสงคำหันมากระแทกร่างบุญลืออัดติดผนัง “ดาวเด่น พาแขไขหนีไป” แสงคำตะโกนบอก 

อรองค์กุมมือพี่สาวแน่น จะวิ่งไปทางประตู บุญลือเอาปืนในมือตบหน้าแสงคำ อรองค์เห็นบุญลือหันปืนมาก็รีบดึงแขไขหลบ บุญลือเหนี่ยวไก แต่แสงคำเอาปืนปัดมือบุญลือขึ้นสูง กระสุนยิงขึ้นฟ้า