บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 4 หน้า 2

แขไขก้าวออกมาจากด้านใน หนานไตรกับธรรพ์หันไปมอง หนานไตรหงุดหงิดที่เห็นแขไข ต่างจากธรรพ์ที่สายตาทอดประกายอ่อนโยน “พี่ควรจะเห็นหัวใจ .. ผู้หญิงที่รักพี่บ้าง”
แขไขเดินเข้ามา ธรรพ์มองแขไข แล้วมองหนานไตร ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปเอง
แขไขเดินมาหยุดที่หน้าหนานไตร ยิ้มหวานใสเหมือนไม่เคยมีเรื่องขุ่นข้องใจ “แขรู้ว่าพี่ณไตรต้องกลับมา เลยทำของอร่อยๆ ไว้รอหลายอย่างเลยค่ะ”
แขไขยื่นมือไปควงแขนหนานไตร หนานไตรแค่ยิ้ม แต่เป็นยิ้มที่แห้งแล้ง จำใจตามมารยาท
“ไปค่ะ เข้าบ้าน ... ไปพักให้หายเหนื่อย”
หนานไตรยอมปล่อยให้แขไขควงแขนเข้าไปในบ้าน
เนื้อนางเดินมาหยุดทอดอารมณ์มองไปไกลที่น้ำตก หวนนึกถึงตอนที่ได้ใกล้ชิดหนานไตร
“รู้ไว้เนื้อนาง ในโลกนี้คนอีกคนที่เป็นห่วงคุณมากเท่าชีวิต คือผม”
เนื้อนางกอดตัวเอง ทอดสายตาไปไกล ความรู้สึกหวั่นไหวกำลังจู่โจมจิตใจ
แสงคำที่ยืนมองเนื้อนางอยู่ด้านหลัง ด้วยสายตากังวล
หนานไตรนั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าว แขไขนั่งข้างๆ แม่นายกับธรรพ์นั่งตรงกันข้าม จันตาเดินมาจะตักข้าวให้หนานไตร
แขไขพูดขึ้นเสียงอ่อนหวาน “ไม่เป็นไรจ้ะ จันตา แขตักให้พี่ณไตรเอง”
จันตายิ้ม รีบวางโถข้าว แขไขกุลีกุจอตักข้าวให้หนานไตร
แม่นายมองด้วยรอยยิ้ม “แม่ไปปรึกษาตุ๊เจ้าไว้แล้ว เรื่องวันหมั้นของลูกกับหนูแขไข”
หนานไตรลุกพรวดขึ้นทันที ทุกคนมองหนานไตรที่สีหน้าไม่พอใจ
“นั่งลง ณไตร วันนี้เราจะคุยกันเรื่องงานแต่งงาน” แม่นายสั่ง
ธรรพ์สีหน้าตกใจเหมือนกันที่แม่นายพูดรวบรัดขึ้น
หนานไตรยังยืนอยู่ ไม่ยอมนั่งลง “ผมไม่แต่ง”
“ฉันไม่ได้ถามความเห็นแก ฉันบอกให้แกเตรียมตัว”
“ผมก็ตอบแม่นายอยู่นี่ไงครับ ว่าผมไม่เตรียมตัว เพราะผมไม่แต่ง” หนานไตรหันไปมองทางแขไขด้วยสายตาเห็นใจแวบเดียว แขไขมองหนานไตร หนานไตรไม่อยากรับรู้ความผิดหวังของแขไข เดินออกไปทันที
ธรรพ์มองสงสารแขไข แขไขลุกขึ้นวิ่งออกไปอีกห้อง ธรรพ์ลุกขึ้นตามไป
แม่นายหันไปทางที่หนานไตรเดินออกไป สีหน้าต้องการเอาชนะให้ได้
แขไขวิ่งแล้วหยุด ธรรพ์ตามมาหยุดมอง แขไขสะอื้นออกมาเบาๆ