บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 10 หน้า 4
เนื้อนางเขินอายจะดึงมือออก หนานไตรไม่ยอม เอามือเนื้อนางวางทาบลงที่อกข้างซ้าย “แค่นาทีเดียว ผมก็ไม่อยากรอแล้ว”
เนื้อนางอาย “หนานไตรจะไม่พาแม่มาสู่ขอกับตาก่อนเหรอ” หนานไตรหน้านิ่งลง เนื้อนางมอง “เนื้อนางยังไม่เคยเจอแม่หนานไตรเลย”
“ถ้าผมไม่มีผู้ใหญ่มา เนื้อนางจะไม่แต่งงานกับผมเหรอครับ”
“หนานไตร .. พูดอย่างนี้ มีปัญหาอะไรกับแม่อยู่หรือเปล่า”
หนานไตรเหมือนถูกจี้จุดด้วยคำถามซื่อๆของเนื้อนาง “แม่ผมยังไม่สะดวกมา”
“เนื้อนางรอได้”
“แต่ผมไม่อยากรอ เนื้อนางครับ ไม่ใช่ว่าผมจะไม่ให้เกียรติหมื่นหล้ากับเนื้อนาง แต่ผมอยากให้เราแต่งงานกันที่นี่ ให้ทุกคนในปางรับรู้ แล้วผมจะพาเนื้อนางไปกราบแม่ ไปพบครอบครัวผม ถึงตอนนั้นผมจะจัดงานเลี้ยง”
เนื้อนางรีบเอานิ้วปิดปากหนานไตร “เนื้อนางไม่ได้ต้องการงานเลี้ยงใหญ่โต” หนานไตรมองเนื้อนางด้วยความชื่นใจ “แค่ความรัก ความซื่อสัตย์ของหนานไตรเท่านั้นที่เนื้อนางขอ”
“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หนานไตรเป็นของเนื้อนาง หนานไตรคนนี้จะรักจะซื่อสัตย์กับเนื้อนางคนเดียว” หนานไตรโอบกอดเนื้อนางแผ่วเบา นุ่มละมุน
เนื้อนางซุกในอกหนานไตรด้วยสีหน้ามีความสุข ไม่ทันเห็นแววตาหนานไตรที่กังวลเรื่องสำคัญ
ดาวเด่นเดินมาเห็นธรรพ์นั่งเล่นกีตาร์เหงาๆ ก็เดินมานั่งใกล้ๆ “พี่ธรรพ์น่าจะไปเล่นกีตาร์ให้พี่แขฟังบ้าง” ดาวเด่นบ่นๆ “เผื่อจะได้หายบ้า หายคลั่ง”
ธรรพ์มองดาวเด่นยิ้มๆ “คุณแขคงไม่อยากฟังเพลงจากผม”
“ทำไมละ พี่แขก็ผู้หญิงคนนึงนะ ผู้หญิง เสียงเพลง ดอกไม้ เข้ากันจะตาย”
“คุณแขชอบฟังเพลงแบบไหนครับ” ธรรพ์ถามด้วยน้ำเสียงกะตือรือร้น อยากรู้
“ก็พวกเพลงรัก พี่แขน่ะเค้าชอบฟังเพลง ชอบเต้นรำ ชอบความโรแมนติก”
ดาวเด่นเล่า ธรรพ์แววตาสดชื่น ได้ความคิดเอาใจแขไขขึ้นมาทันที
หนานไตรยืนอยู่หน้าคนงานทั้งหมด ในโรงอาหาร“ตั้งแต่วันนี้ไปทุกคนที่เข้าออกในปาง ต้องรายงานผม”
รัญจวน กำปุ้ง สร้อยฟ้าโผล่หน้ามา หนานไตรหันไปเห็น “รัญจวน”
รัญจวนสะดุ้ง กำปุ้ง สร้อยฟ้าผลักรัญจวนออกหน้า
“ทำไมยังไม่ออกไปจากที่นี่”
“ฉัน..ฉัน” รัญจวนอึกอัก