บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 15
เนื้อนางพาแสงคำเข้ามา คำฝายยืนรออยู่แล้ว
เนื้อนางยิ้มถามแสงคำ “อ้ายแสงคำตามหาเนื้อนางเจอได้ยังไงจ๊ะ”
“ผู้หญิงสวยๆ ที่คุ้มบอกว่าเจ้าพาเนื้อนางมาอยู่ที่นี่”
คำฝายคิดนิดเดียว “อ๋อ นังคุณประกายน่ะสิ เห็นใครดีกว่าไม่ได้ จะขาดใจตาย”
“เจ้าอยู่ในบ้านใช่มั้ย อ้ายจะไปคุยกับมันให้รู้เรื่อง”
“เจ้าไม่อยู่ เพิ่งออกไปก่อนแกมาเดี๋ยวเดียว ไม่งั้นแกเข้ามาไม่ได้หรอก”
“เนื้อนาง อย่าอยู่กับเจ้า หนีไปกับอ้ายวันนี้เลย”
“ทำอย่างงั้นไม่ได้นะ อ้ายแสงคำ” เนื้อนางปฏิเสธ
“ทำไมจะไม่ได้ หรือว่าเนื้อนางหลงความสบาย ถึงไม่ยอมไปจากเจ้าแสนพรหมสักที” แสงคำถามด้วยความขุ่นใจ
เนื้อนาง คำฝายฟังสีหน้าไม่ชอบใจ
ณไตรลงมาจากรถ ยืนมองไปที่รั้วบ้านเช่าด้วยสายตาไม่พอใจ
เนื้อนางมองแสงคำ แล้วเอ่ยถาม “เนื้อนางไม่เคยลืมว่าเกิดมากลางป่า โตมาในปาง ชีวิตในคุ้ม บ้านสวยๆ ของพวกนี้เหรอที่อ้ายแสงคำคิดว่ามันจะเปลี่ยนเนื้อนางได้”
คำฝายมองอยู่ด้วยสายตาไม่ชอบใจคำถามของแสงคำ “ใช่ว่าเนื้อนางจะสบายใจนะที่อยู่กับเจ้าแสนพรหม”
“งั้นก็ไปกับอ้ายสิ ไม่สบายใจแล้วจะทนอยู่ทำไม”
เนื้อนางอธิบาย “ที่ทนอยู่ เนื้อนางมีเหตุผลนะ อ้ายแสงคำ เจ้าแสนพรหมเป็นคนกว้างขวาง เป็นคนใหญ่คนโต มีลูกน้อง ถ้าเนื้อนางหุนหันเอาความคิดชั่ววูบเป็นใหญ่ หนีเจ้าไป คนอย่างเจ้าแสนพรหม เค้าไม่ยอมเสียหน้า ไม่ยอมให้ชาวบ้านอย่างเราทำเหมือนดูถูกเค้า”
“ทีนี้ล่ะ ได้หนีกันหัวซุกหัวซุน ไม่ต้องอยู่กันอย่างสงบสุข ใช้หัวคิดซะมั่งนะ ไอ้แสงคำ ไม่ใช่เอะอะอะไรก็เอาแต่แรง เอาแต่อารมณ์” คำฝายส่ายหน้า มองแสงคำเอือมๆ แล้วเดินเข้าบ้านไปก่อน