บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 13 หน้า 3

“พี่ไปต้มน้ำร้อนให้ก่อนนะ ตั๋วจะได้ล้างเนื้อล้างตัว”  คำฝายเดินนำออกไปก่อน เนื้อนางเดินตามมาสีหน้าเศร้า ด้านล่างที่สวน เห็นณไตรกำลังจะออกไปที่จอดรถ เนื้อนางหยุดมองลงไปที่ณไตร ใต้แสงไฟวับแวม ณไตรหันกลับมา ณไตรแหงนมองเนื้อนางที่ยังอยู่ในชุดฟ้อน เนื้อนางมองลงมาสบตาณไตร 

ณไตรรีบเดินมา อยากจะเอ่ยถามความข้องใจทั้งหมด “เนื้อนาง” แต่เนื้อนางสะบัดหน้า เดินเชิดหน้าเข้าไปในเรือน  

ณไตรกำหมัดที่เลือดออก ปล่อยให้เลือดหยดลงพื้นหญ้าอย่างไม่รู้สึกรู้สากับความเจ็บที่มือ ณไตรหันหลัง ก้าวยาวออกไป เนื้อนางที่หลบอยู่ ขยับตัวมามอง เห็นณไตรเดินหายไปในเงามืด หยดน้ำตาแห่งความน้อยใจของเนื้อนางไหลอาบแก้ม

แขไขในชุดนอนยืนชะเง้อมอง ณไตรเดินเข้าบ้านมา แขไขพอเห็นณไตร ก็รีบขยับเสื้อผ้าให้เปิดกว้างเผยผิวขาวผ่อง ณไตรเดินมาเห็นแขไขที่ยิ้มหยาดเยิ้มรออยู่ 

“ไปคุ้มเจ้าแสนพรหมสนุกมั้ยคะ” ณไตรไม่ตอบ เมินหน้าหนี แขไขไม่ยอมแพ้ ขยับมาขวาง มองที่มือณไตร “มือพี่ณไตรมีเลือด” แขไขคว้ามือณไตรขึ้นมาดูแต่ณไตรไม่สน ปัดมือแขไข เดินหนี 

แขไขตกใจ “พี่ณไตร” แขไขไม่ยอมแพ้ เดินตามทันที 

ณไตรขึ้นเสียง “หยุดตามผมสักที” แขไขสะดุ้งตกใจ ณไตรหันมาตาวาววับ “เลิกตาม เลิกถาม เลิกกวนใจผมได้แล้ว” 

“พี่ไตรโกรธใครมาคะ ทำไมต้องว่าแขด้วย แขก็มารอพี่ไตรเหมือนทุกครั้ง”

“ก็ผมพูดอยู่นี่ไง ว่าไม่ต้องรอ เข้าใจมั้ย แขไข ชีวิตคุณไม่จำเป็นต้องรอผม เสร็จงานศพคุณปู่ คุณก็ควรกลับบ้าน กลับไปใช้ชีวิตในสังคมของคุณ อย่าอยู่ที่นี่เพราะความหวังลมๆ แล้งๆ อีก” ณไตรหันหน้าเดินเร็วออกไป 

แขไขตกใจที่ณไตรกราดเกรี้ยว มองตามไปด้วยสายตาไม่ยอมแพ้ “แขยอมอยู่ที่นี่นานขนาดนี้ แขจะไม่มีวันกลับไปมือเปล่า”   

ณไตรเข้าห้องมา ถอดสูทปาลงพื้น ด้วยความโมโหย้อนนึกตอนที่เนื้อนางฟ้อนแง้น แสนพรหมเข้าไปโอบ

ณไตรหันไปกวาดของบนโต๊ะ ทั้งกรอบรูป หนังสือ ปากกา หล่นพื้น ระเนระนาด ย้อนนึกถึงเนื้อนางที่เชิดใส่ตรงระเบียง ณไตรมองแผลมีเลือดกรังที่มือ แล้วมองไปไกลอย่างเจ็บแค้นเพราะเข้าใจว่าเนื้อนางคือเมียเจ้าแสนพรหม

เนื้อนางในชุดนอน สีหน้าทุกข์ระทมพูดกับคำฝายที่นั่งเยื้องอยู่ด้านหลัง

“ต่อไปนี้ ถ้าเจอกันอีก ก็ไม่ต้องรู้จัก ไม่ต้องนึกถึงอดีต คิดเสียว่าหนานไตรที่เนื้อนางแต่งงานด้วย ตายไปแล้ว ผู้ชายคนนั้น พ่อเลี้ยงณไตร เค้าเป็นคนที่เราไม่เคยรู้จัก ไม่เคยใกล้ชิด  ...  ไม่เคยให้หัวใจ” 

ณไตรสีหน้ากำลังหงุดหงิด แขไขเปิดประตูเข้ามา ณไตรหันขวับ