บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 13 หน้า 4
แขไขมองสภาพห้องแล้วพอจะเดาออก “เนื้อนางละซีนะที่ทำให้พี่ไตรคลั่งได้ถึงขนาดนี้”
“ออกไป แขไข” ณไตรเข้าไปดันแขไขออกไป
แขไขสะบัดตัว “แขไม่ไป เราต้องพูดกันให้รู้เรื่อง ทำไมคะ พี่ไตรรังเกียจอะไรแขนักหนา แขมีทุกอย่างที่ดีพร้อมกว่าเนื้อนาง ทั้งฐานะ ชาติตระกูล ความงาม แล้วทำไมพี่ไตรถึงไม่แต่งงานกับแข”
แขไขมองจ้อง ณไตรมองแขไข “นี่คุณจำอดีตไม่ได้เลยใช่มั้ย”
“อดีต .. พี่ไตรพูดเหมือนเราเคยรู้จักกันมาก่อน”
“เราเคยรู้จักกัน แต่คุณไม่เคยจดจำผม” แขไขนิ่วหน้าสงสัย ณไตรตอบด้วยเสียงประชดประชัน “คุณไม่เคยจำผู้ชายที่คุณหว่านเสน่ห์ให้ เพราะผู้ชายพวกนั้น มีค่าเป็นแค่เครื่องประดับ ทำให้คุณดูมีค่า น่าหลงใหล สวยงามในสายตาทุกคน” แขไขสีหน้าตกใจ
แววตาณไตรย้อนนึก ตอนณไตรวัย 20 ท่าทางเป็นหนุ่มน้อย สุภาพ แขไขสาวรุ่นวัย 19 แต่งตัวสดใส ยืนอยู่ หันมา ณไตรเดินมาหยุดตรงหน้ายื่นช่อกุหลาบให้ แขไขอมยิ้ม ดมกุหลาบด้วยสายตาตื่นเต้น ณไตรมองเขินๆ อายๆ แบบหนุ่มแรกรัก
ณไตรถือช่อดอกไม้กำลังจะเดินไปให้แขไขในร้านอาหาร ที่ริมหน้าต่าง แขไขกำลังรับแก้วเครื่องดื่มจากกลุ่มผู้ชายที่ล้อมรอบ แขไขหัวเราะต่อกระซิก ณไตรมองแล้วกำช่อดอกไม้แน่น เห็นแขไขที่หัวเราะ มีจริตกับชายหนุ่มคนที่หน้าตาหล่อที่สุดในกลุ่ม
เหตุการณ์ต่อมา แขไขนั่งซบไหล่ชายหนุ่มอีกคนในรถคันโก้ แขไขหัวเราะระรื่น ห่างออกไป มุมหนึ่ง ณไตรยืนใต้ต้นไม้ มองไปที่แขไขในรถ ไตรเห็นชายหนุ่มกุมมือแขไขขึ้นจูบ แขไขยิ้มอาย ชายหนุ่มโน้มตัวมาใกล้แล้วก้มลงจูบแขไข แขไขโอบรอบคอชายหนุ่ม รับจูบ เบียดร่างเข้าใกล้แนบชิด
ณไตรมองภาพของแขไขที่พัวพันหลายชายด้วยแววตาผิดหวัง
แขไขมองจ้องณไตรอย่างนึกไม่ถึงเรื่องในอดีต
“พี่ไตรเคยรู้จัก เคยรักแขมาก่อน”
“ไม่ใช่ความรัก มันแค่ความหลงของผู้ชายคนนึงที่มองแต่เปลือกนอกสวยงาม แต่พอเห็นนิสัยรักเผื่อเลือกของคุณ ผมถึงได้ตาสว่าง ไม่เคยอยากเข้าใกล้คุณอีก”
“ตอนนั้นแขไม่รู้ว่าพี่ไตรเป็นใคร พี่ไตรไม่ยอมบอกแข แขไม่รู้ว่าครอบครัวเรารู้จักกัน”
“ดีแล้วที่คุณตัดสินผมแค่ภายนอก แล้วก็ไปหว่านเสน่ห์ให้ผู้ชายคุณคิดว่าโก้กว่า ไม่รู้กี่คนต่อกี่คน” ณไตรเน้น “ไม่เคยซ้ำหน้า”
“แขผิดไปแล้ว ตอนนั้นแขยังเด็ก พี่ไตรยกโทษให้แขได้มั้ยคะ”