บทละครโทรทัศน์ นางฟ้าล่าผี ปี2 ตอนที่ 3 หน้า 3

ภายในห้องสมุด สำนักงานแองเจิ้ล ปาล์มที่คอมีผ้าปิดแผลปิดไว้ ยืนอยู่หน้าชั้นวางเครื่องรางของขลัง ปาล์มแหงนหน้าขึ้นไปมองกล่องชุดผีถ้วยแก้ว ปาล์มก้มหน้าลงละสายตามองต่ำเหมือนคิดอะไรบางอย่าง

ก่อนหน้านี้ ปาล์มหอบหนังสือเกี่ยวกับเรื่องจิตวิญญาณและถุงอาหารหมา ปาล์มยืนอยู่เจ้าด่างหมาสีดำมีรอยแผลเห็นชัดว่ามีเลือดสดอยู่วิ่งเข้ามาหาเธอ มันทำตัวสนิทสนมด้วยการเอาคอมาอิงที่ขาของปาล์มๆ ยิ้มให้มันอย่างเอ็นดู ปาล์มนั่งลงแกะห่อข้าวแล้วให้เจ้าด่างกิน แล้วจู่ๆก็มีมือยื่นหนังสือเล่มหนึ่งมาที่หน้าของปาล์ม ปาล์มแหงนหน้าไปดูผู้ที่ยื่นหนังสือมาให้.... เมธยิ้มให้แล้วทรุดตัวลงนั่งข้างๆ“ปาล์ม ใช่ไหม...เธอลืมหนังสือไว้ที่โรงอาหาร” ปาล์มนิ่งเงียบ...“อ้าวไม่ใช่เหรอ ? เอ.....หรือว่าฉันทักคนผิด”“พี่รู้จักชื่อหนูด้วยเหรอ?”“รู้จักซิ...ก็เราอยู่เอกเดียวกันนี่”“...แต่คนส่วนใหญ่ไม่อยากรู้จักปาล์ม”“ไม่จริงหรอก”“จริงๆพี่....ใครๆก็เรียกปาล์มว่า ยายประหลาด”“ก็ไม่เห็นประหลาดตรงไหนนี่ พี่ว่าปาล์มใจดีกว่าคนอื่นอีก”“....ไม่หรอก”“พี่ดูเราให้ข้าวหมามาหลายวันแล้วนะ”“....อือม์....เจ้าด่างนะ”“เหรอ...เธอคงตั้งชื่อให้มันสินะ” ปาล์มพยักหน้า เมธมองไปที่หนังสือลี้ลับในมือปาล์ม “เออ...เธอสนใจเรื่องลี้ลับเหรอ?”“เรื่องจิตวิญญาณต่างหาก” เสียงกริ่งเข้าห้องเรียนดังขึ้น เมธขยับตัวลุกขึ้น “พี่ไม่รังเกียจปาล์มเหรอ”“ไม่หรอก...ปาล์มน่ารักดี” ปาล์มแอบยิ้ม “ไว้พี่เลี้ยงข้าวปาล์มนะ”“จะเลิ้ยงข้าวปาล์มทำไม? เราไม่ได้ทำอะไรให้พี่ซักหน่อย”เมธยิ้ม “ความรู้สึกบางอย่าง มันก็ไม่มีเหตุผลหรอก..ใช่ไหม?” เมธเดินจากไปปล่อยปาล์มแอบยิ้มอยู่คนเดียว

ภายในห้องสมุด สำนักงานแองเจิ้ล ปาล์มยืนมองอยู่หน้าชั้นวางเครื่องรางของขลัง เธอแหงนหน้าขึ้นไปมองกล่องชุดผีถ้วยแก้วอย่างลังเลใจ แต่ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจลากเก้าอี้มาที่ชั้นแล้วคว้ากล่องไม้นั่นไว้ เสียงคนเดินอยู่ที่ทางเดินเหมือนจะเปิดประตู ทำให้ปาล์มชะงักรีบวางมันกลับที่เดิมประตูถูกเปิดออกเป็นอาพิมกับแบมเดินเข้ามา “ขยันจริงนะ” แบมทัก