บทละครโทรทัศน์ นางฟ้าล่าผี ปี2 ตอนที่ 1

บ้านไม้โบราณหลังใหญ่ตั้งตระหง่านท้าทายความมืด ลมพัดกระหน่ำราวกับเป็นลางร้าย ผู้หญิงคนหนึ่งกำดาบนางเสือไว้แน่น...“ว่ากันว่า...ดาบนางเสือต้องมีเจ้าของตลอดเวลา มันเหมือนเป็นคำสาปว่าใครครอบครองดาบจะต้องมีหน้าที่ช่วยเหลือผู้คน” อาพิมผู้กำดาบนางเสือจ้องมองบ้านไม้เบื้องหน้าอย่างหวาดหวั่น “พร้อมไหม เอโกะ?”เอโกะพยักหน้ารับ “ค่ะ”“ฉันจะต้องไม่ทำให้มิ้นผิดหวัง” อาพิมรวบรวมความกล้าจู่ๆลมพัดแรงขึ้น เสียงสวดคาถาโบราณแว่วลอยมาตามสายลมพร้อมเสียงกรีดร้องของใครบางคน อาพิมพยักหน้าให้เอโกะ “ลุย” ทั้งสองตรงเข้าไปที่ตัวบ้านโดยมีเชือกผูกเอวทั้งคู่ต่อกันเอาไว้

ภายในบ้านไม้โบราณ แบมสะดุ้งตื่น...มองไปรอบๆ ทั่วสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย แสงแดดอ่อนๆ ส่องลอดผ่านหน้าต่างเห็นบ้านไม้เก่าที่จัดวางข้าวของเป็นระเบียบสะอาดสะอ้าน แบมค่อยๆลุกขึ้นแล้วเดินสำรวจไปรอบๆ บ้านทั้งหลังเงียบสงัดแต่เพียงชั่วครู่ เสียงหญิงสาวสะอื้นไห้เบาๆก็แว่วเข้ามา แบมเดินตามเสียงนั้นไปจนเจอประตูหลังใหญ่ที่งับไว้ แบมตัดสินใจผลักประตูเข้าไปแล้วจู่ๆเสียงร้องไห้นั้นก็เงียบสนิททันที

ภายในห้อง มีโต๊ะหมู่บูชากลุ่มหนึ่ง ทั้งข้าวของเครื่องไหว้และพระอันดับที่วางชั้นลดหลั่นกันไป รอบๆห้องหีบเหล็กเก่าๆห้าใบวางเรียงรายกัน แบมมองด้วยความสงสัยและตัดสินใจจะก้าวเดินเข้าไป“กำลังจะทำอะไรน่ะ?” แบมสะดุ้งหันกลับมาก็เห็น กิ่งแก้ว หญิงสาวแต่งหน้าจัดจ้องมองเธอด้วยความไม่พอใจ “แกจะมาเดินเข้านอก ออกในอย่างนี้ไม่ได้”“ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจหรอกนะ...แต่ตะโกนเรียกก็ไม่เห็นมีใครนี่”“ก็เลยเดินพล่านไปทั่ว”“นี่ฟังไม่ออกเหรอไง ฉันบอกแล้วว่าไม่ได้ตั้งใจ”“ชิ....มาใหม่ยังกล้าปากดีนะแก” กิ่งแก้วขยับปราดตัวเข้าหา แต่กลับโดนคว้าตัวเอาไว้“อย่ากิ่งแก้ว !”