บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 10
ที่บ้านจิตวรบรรจง ประยูรมาถามข่าว “ยังไม่กลับมาเลยเหรอครับ เป็นไปได้ยังไง...แล้วทั้งคืนน้องวันไปอยู่ที่ไหนครับ”
ทุกคนกระอักกระอ่วนลำบากใจ ที่จะพูดความจริง...กลัวความเสื่อมเสีย
“อีไปค้างที่บ้านเพื่อนอี”
“เหรอครับ เพื่อนที่ไหนครับ ผมจะได้ไปรับกลับมา”
“เพื่อนแถวนี้แหละ อีตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เลยขอไปอยู่กับเพื่อนซักพัก” บดินรีบอธิบาย
ประยูรไม่อยากจะเชื่อ “เหรอ...แต่ที่ไหนจะปลอดภัยเท่าที่บ้าน ไม่มีแล้วนะ”
“อีขอมา...ทุกคนเลยไม่อยากขัดอีก” วรินช่วยด้วย
“ขอบใจลื้อนะอาประยูร ที่เป็นห่วง อีกลับมาวันไหน เจ็กจะโทรไปบอก.. อีคงดีใจแหละที่รู้ว่าลื้อห่วงอีขนาดนี้”
บันลือเครียดคิดไม่ตก
“ป๊า...อั๊วให้คนของเราไปสืบมาแล้ว”
“ได้เรื่องยังไง”
“ไอ้ภรพ มันก็ไปฉั่วเทียนเหลา เมื่อคืนเหมือนกัน ป๊า”
“หมายความว่ายังไง”
“หลังระเบิดกับยิงกัน มันก็หายตัวไปเลย...อั๊วว่าอาวันหายไปยังงี้ ไอ้ภรพต้องมีส่วนเกี่ยวข้องแน่”
“ลักพาตัว งั้นเหรอ..” บันลือเหมือนค้นพบปริศนาธรรม
“คู่ความของเรา ไม่ใช่มันแล้ว จะเป็นใคร....ป๊า”
ที่บ้านรุ่งเรืองไพศาล ไพศาลรับรายงานว่าบันลือมาถึงถิ่น
“มันกล้ามาถึงที่นี่ ก็ให้มันเข้ามา”
“จะดีเหรอนาย ท่าทางอีมาร้ายนา” อาเจิ้งกังวล
“นั่นสิครับเจ็ก ผมว่าไล่ไปเถอะ ไม่น่าไว้ใจ” โชคทวีเห็นด้วย
“ให้มันเข้ามา...มันจะเอาไปพูดลับหลัง ไม่ได้ว่าคนอย่างอั๊วขี้ขลาด ตัวต่อตัวยังไม่สู้หน้ามัน”
“ถ้ามันคิดไม่ซื่อ ผมจะจัดการมันด้วยตัวผมเองครับเจ็ก”
“ลื้อสองคนถอยไป” โชคทวีและมงคลจำใจถอยออกไปห่าง บันลือกับบดิน ตามอาเจิ้ง เข้ามา
ไพศาลก้าวออกมา เผชิญหน้าบันลือ “ลูกชายลื้อมันมุดหัวอยู่ไหน”
“อาภรพ อีไม่เคยต้องหลบซ่อนหน้าใคร ลื้อมีธุระอะไรก็ว่ามาตรงๆ”