บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 10 หน้า 4
“พวกเราทุกคนที่นี่สำนึกบุญคุณรุ่งเรืองไพศาลครับ ไม่มีใครกล้าคิดทรยศแน่”
“แล้วเราจะได้รู้กัน...ภาษิต”
“คุณภรพครับ...แล้วผู้ญิงคนนั้น”
“ทำไม”
“เธอเป็นคนเดียวกับที่ติดเกาะกับคุณภรพไม่ใช่เหรอครับ”
“นายจำไม่ผิดคนหรอกภาษิต”
“จะเป็นการละลาบละล้วงเกินไปไหมครับ..ถ้าผมจะถามว่า”
“นายจำไม่ผิด แต่นายกำลังเข้าใจผิดผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน ยัยนี่ล่ะตัวแสบ...เป็นผู้ต้องสงสัยเป็นเชลยที่ต้องเอาตัวมากักไว้ก่อนเท่านั้น”
วันวิสาเดินพล่านในกระท่อมด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะตัดสินใจรวบชายกระโปรงที่รุ่มร่าม ปีนหน้าต่างกะจะหนีออกไป ที่ประตูเหมือนมีใครบางคนกำลังเปิดเข้ามา วันวิสายักแย่ยักยันจะโดดลงไปก็ไม่ทันแล้ว วันวิสา
ลนลาน นึกว่าเป็นภรพ “ฉันไม่ได้คิดจะปีนออกไป...ฉันแค่ลองขึ้นมานั่งเล่นเฉย ๆ”
คนที่เปิดประตูเข้ามากลายเป็นนายจู๋
“เชิญคุณตามสบายเถอะครับ จู๋แค่เอาเสื้อผ้ามาให้คุณเผื่อคุณจะอยากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า”
วันวิสาปีนกลับลงมา วันวิสาคลี่เสื้อ-ผ้าดู “ขอบใจนะ นี่มันมีแต่เสื้อผ้าผู้ชายนี่ โสร่งนี่ก็โสร่งผู้ชาย”
“ครับ...ของนายหัวภรพทั้งนั้นแหละครับ”
“ไม่มีเสื้อผ้าผู้หญิงบ้างเลยรึไง”
จู๋หัวเราะ “นายหัวภรพจะใส่เสื้อผ้าผู้หญิงได้ยังไงครับ...คุณนี่ตลกจัง ขำจังฮู้”
“ฉันไม่ได้หมายความยังงั้น ฉันหมายถึง เสื้อผ้าผู้หญิงของใครก็ได้”
“บนเกาะรังนกนี่ไม่มีผู้หญิงหรอกครับ”
“ไม่มีผู้หญิง”
“เขาห้ามผู้หญิงขึ้นเหยียบบนเกาะครับ จะเป็นเสนียด อัปรีย์ จัญไรทำมาหากินไม่ขึ้น จะฉิบหายกันทั้งหมดเลยครับ” จู๋ยิ้ม
“ความเชื่อบ้าๆ”
“จู๋ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าแล้วทำไมนายหัวภรพถึงพาคุณมา..คุณเป็นผู้หญิงคนแรกเลยนะครับ ที่ได้ขึ้นมาเหยียบที่นี่ ปกตินายหัวภรพจะหวงมาก เคร่งครัดกับกฎข้อนี้มาก...จู๋ไม่เข้าใจจริงๆ เชิญคุณตามสบายนะครับ แต่ถ้าอยากอาบน้ำต้องไปทางโน้นครับ ลำธารอยู่ทางโน้น.. นายหัวภรพให้จู๋มาคอยดูแลคุณ ถ้าคุณอยากได้อะไรก็เรียกใช้จู๋ได้นะครับ”
“เดี๋ยว...เดี๋ยว..นายเรียกแทนตัวเองว่าอะไรนะ”