บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 3 หน้า 5
5 มีนาคม 2558 ( 16:27 )
844.7K
วันวิสานั่งยองๆคอยภรพอยู่บนชายหาด ข้างๆตัวคือถังเหล็กที่ใส่ผ้าที่เก็บมาได้
ภรพลุยน้ำแบกหีบไม้กลับขึ้นมา “ทายซิผมได้อะไรมา”
“ใครจะไปรู้” ภรพวางหีบไม้ลง พยายามหาทางเปิด “เผื่อมันเป็นลังใส่ลูกระเบิด...นายจะเปิดมันทำไม”
ภรพงัดเปิดหีบได้สำเร็จ เห็นสิ่งที่อยู่ภายใน...ดีใจไม่น้อย เป็นเครื่องเล่นแผ่นเสียงขนาดเล็กแบบไขลาน แถมมีแผ่นเสียงที่เล่นค้างเอาไว้วางอยู่ด้วย “สุดยอด”
“จมน้ำอยู่ตั้งนาน มันคงเจ๊งแล้วละ” ภรพปิดฝาหีบ แล้วแบกอุ้มขึ้น “นายจะแบกมันไปให้หนักทำไม ช่วยฉันหิ้วถังนี่ยังจะดีซะกว่า”
“ชีวิตมันจะมีรสชาติได้ยังไง ถ้าไม่ได้ลุ้นน่ะ เจ๊...ไป.กลับบ้านเรา”
ภรพแบกหีบเดินนำออก วันวิสาหิ้วถังไหล่เอียงตามไป
วันวิสานั่งมองพระจันทร์เต็มดวงอย่างเคลิ้บเคลิ้มจนเพ้อ “สวยจังเลย ทำไมถึงได้สวยยังงี้ นายดูสิ นายจู๋...นายจู๋”
ภรพก้มหน้าก้มตาทั้งเช็ดทั้งเป่าเครื่องเล่นจานเสียงให้แห้ง หาทางทำให้ลานใช้งานได้ “จะเพ้อไปถึงไหนเจ๊...มันก็พระจันทร์ดวงเดิมน่ะแหละ”
“แต่วันนี้มันไม่เหมือนทุกวัน นายดูสิ แหกตาดู...ผู้ชายนี่ช่างไม่มีสายตาที่จะเสพความงดงามอะไรเลยซักอย่าง น่าเบื่อ”
“ผู้หญิงนี่ทำอะไรไม่เป็นหลายอย่าง ก็เพราะมัวแต่เสียเวลาชื่นชม กับเรื่องไร้สาระนี่เอง”
“แล้วไอ้ที่นายกำลังทำอยู่ มันไม่ไร้สาระรึไง” ภรพไม่สะทกสะท้าน “ดีแต่ชวนทะเลาะ ฉันจะเลิกสนใจนายแล้ว” วันวิสาหันกลับไปชื่นชมพระจันทร์ต่อ เอะใจแล้วนับนิ้ว แล้วค้นพบ “ฉันรู้แล้ว....นายจู๋...คืนนี้มันคืนไหว้พระจันทร์ไง...คืนไหว้พระจันทร์”
ภรพเงยหน้าขึ้นทันที คืนไหว้พระจันทร์สำคัญต่อครอบครัวจีนทุกคนเพราะยังไงก็ต้องพร้อมหน้าพร้อมตา
ภรพ วันวิสา คุกเข่าไหว้พระจันทร์ด้วยกัน
“ข้าแต่แม่นางฉางเอ๋อ”
“ใครฉางเอ๋อ...เพื่อนบ้านเจ๊เหรอ”
“นี่นาย ทำไมชอบขัดคอ คนกำลังจะอธิษฐาน เดี๋ยวก็ไม่ศักดิ์สิทธิ์กันพอดี”
“ก็ไม่ รู้จักจริงๆนี่นา”
“อะไรนายไม่ รู้เหรอว่าแม่นางฉางเอ๋อเป็นใคร” ภรพส่ายหน้า “แม่นางฉางเอ๋อ คือเทพธิดาแห่งดวงจันทร์”
“ทำไม....เพราะบ้านอยู่บนดวงจันทร์เหรอ”