บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 22 หน้า 2
ป๋อง ปลายฝน ตี๋อ้วนนั่งคุยกันอยู่ในร้านไอศกรีม
“ไม่น่าเชื่อจริงๆ คุณปลายฝนเป็นลูกของเสี่ยป๊อก ส่วนผมเป็นลูกเสี่ยเพ้ง เราสองครอบครัวเป็นศัตรูกันมาตั้งนาน เราสองคนนี่เหมือนโรมิโอกับจูเลียตเลยนะครับ” ตี๋อ้วนบอก
“มากไป ปลายฝนเป็นจูเลียตน่ะใช่ แต่แกน่ะทั้งเตี้ยทั้งอ้วน เหมือนโรมิโอตรงไหน ถ้าบอกโรตีโอ่งน่ะจะไม่เถียงเลย” ป๋องพูดอย่างหมั่นไส้
“นี่ป๋อง คนเขาเพิ่งเสียพ่อเขาไป เห็นใจเขาหน่อยได้ไหม” ปลายฝนดุ
“ขอบคุณมากครับปลายฝน มีเพียงคุณเท่านั้นที่เข้าใจผม....” แล้วตี๋อ้วนก็หันมาบอกป๋อง “งานนี้คุณเป็นแค่คนนอก ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องด้วย อย่ายุ่งครับ”
“เชอะ”
“ถึงพ่อเธอกับพ่อฉันจะเคยเป็นศัตรูกัน แต่ฉันก็เสียใจด้วยนะ เสียใจจริงๆ” ปลายฝนบอก
“ขอบคุณครับ”
“แต่ฉันไม่เห็นด้วยนะเรื่องแก้แค้นเนี่ย”
“ผมต้องแก้แค้นให้ป๊าครับ”
“ตัวแค่เนี้ย แกจะทำอะไรได้วะ วิดพื้นได้ถึงสิบทีรึเปล่ายังไม่รู้เลย โธ่ จะแก้แค้น”
“คนจะแก้แค้นต้องมีกล้ามด้วยเหรอ ผมว่าคุณเงียบไว้ดีกว่า ไม่พูดก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าโง่”
“เออ ไอ้คนฉลาด ไหนบอกเด๊ะ แกจะแก้แค้นยังไง”
“เยอะแยะ เอาดาบฟัน เอาปืนไปยิง หรือไม่ก็วางระเบิดมันซะ”
“ดูหนังมากไปมั้งไอ้ตี๋”
“ฉันว่าเธอเงียบๆเหอะป๋อง” ปลายฝนดุจริงจนป๋องยอมเงียบ หญิงสาวหันไปบอกตี๋อ้วน “ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอ เราเดินไปคุยกันไปดีกว่า” แล้วเธอก็บอกป๋อง “นายรออยู่ตรงนี้แหละ”
ปลายฝนกับตี๋อ้วนเดินช้าๆ เดินไปคุยไป
“เธอก็รู้ใช่มั้ยว่าพ่อฉันก็เพิ่งตายเมื่อไม่นานมานี้”
“ครับ”
“และฉันก็เพิ่งรู้ว่าพ่อเธอก็มีส่วนที่ทำให้พ่อฉันตาย”
“จริงเหรอ...ป๊าเนี่ยนะ”
ตี๋อ้วนตกใจไปช่วงสั้นๆ “แต่จริงๆก็ไม่แปลก พ่อผมน่ะโหดมาก ... เอ่อ...คุณปลายฝนจะฆ่าผมล้างแค้นให้พ่อคุณรึเปล่า”
“ไม่ถึงจะฆ่าล้างแค้นหรอก แต่ฉันอยากทำให้ทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง เจ็บเหมือนที่ฉันเจ็บ”