บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 22 หน้า 3
“ผมเข้าใจครับ ป๊าผมสอนว่าใครทำเราเจ็บเราต้องทำให้มันเจ็บกว่า”
“แต่ตอนนี้ฉันเลิกคิดอย่างนั้นแล้วล่ะ”
“ทำไมล่ะครับ”
“เธอต้องมองเรื่องนี้จากมุมมองของพ่อเธอ เขารักเธอเขาจึงไม่ต้องการให้เธอแก้แค้นเพราะเขารู้จักความแค้นดีที่สุด เขารู้ว่าถ้าเธอแค้น ความแค้นจะทำร้ายเธอ”
“แต่ว่า...จะให้ผมอยู่เฉยๆเหรอครับ”
“พ่อเธอพูดเรื่องนี้ก่อนตาย แสดงว่าเขาเห็นว่ามันสำคัญมาก ถ้าเธอแก้แค้นแปลว่าเธอไม่ฟังเขา และจะทำให้เขาเสียใจด้วย”
“ผม...ผม...” ตี๋อ้วนเงียบไป ท่าทางสับสนและขัดแย้งในตัวเองหนักมาก “ผมเชื่อคุณ”
ปลายฝนยิ้ม
ตี๋อ้วนโบกมือให้ปลายฝนกับป๋อง
ปลายฝนยิ้มให้ โบกมือตอบ “มีอะไรก็โทรมานะ”
“อื้อ” ตี๋อ้วนเดินจากไป
“หวังว่าเขาจะมีชีวิตที่มีความสุขนะ”
“ยังไงเขาก็ยังมีแม่อีกคนน่ะ”
เมียเสี่ยเพ้งในชุดดำยืนกระวนกระวายอยู่หน้าบ้านด้วยความเป็นห่วง จนเห็นตี๋อ้วนเดินมา เมียเสี่ยเพ้งรีบวิ่งไปหา “อาตี๋ ไปไหนมาเนี่ย หา”
“ม้า...อั๊วจะไม่แก้แค้นแล้ว”
“อะไรทำให้อาตี๋ของม้าเปลี่ยนใจ”
“ป๊าไง ป๊าบอกไม่ให้อั๊วคิดแก้แค้น”
เมียอึ้งไป น้ำตาทะลัก แต่ยิ้ม กอดตี๋อ้วน
“ต่อไปนี้อั๊วจะตั้งใจเรียนหนังสือ เป็นคนดี อั๊วจะไม่เป็นแบบป๊า”
“ดีแล้ว ถูกแล้ว ดีแล้ว”
ตี๋อ้วนกอดอาม้าแน่น
ป๋องยังคุยกับปลายฝนอยู่ ป๋องมองปลายฝนด้วยท่าทางปลาบปลื้ม
“ผมต้องขอบคุณปลายฝนด้วยนะเรื่องตี๋อ้วน ถ้าไม่ได้เธอช่วยพูดล่ะก็ ไอ้ตี๋อ้วนมันอาจจะไปจ้างมือปืนมายิงพี่โจก็ได้ เธอเก่งมาก จิตวิทยาเยี่ยม ขอคารวะ”