บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 2
โจขึ้นบันไดมาชั้นสอง เป็นพื้นเปิดโล่ง พื้นที่กว้างขวางแสดงว่าชั้นสองกินไปห้องแถวห้องอื่นๆที่อยู่ติดกัน มีโต๊ะหลายตัว แต่ละตัวคนมุงกันแน่น มองไม่เห็นว่าทำอะไรกัน แต่ลุ้นกันหน้าดำหน้าแดง มีชายฉกรรจ์ยืนคุมเชิงอยู่เป็นระยะ ชายฉกรรจ์คนหนึ่งหันมามองโจ โจยกมือทักทาย ยิ้มให้ แล้วเดินขึ้นบันไดไป
ชั้นสาม สภาพยังคงเป็นเหมือนชั้นสอง บันไดที่จะขึ้นไปชั้นสี่ มีชายฉกรรจ์ยืนคุมเชิงอยู่ โจเลี่ยงไปที่โต๊ะตัวหนึ่ง มุงๆไปกับเขา ขณะที่ตามองไปรอบๆ แล้วก็เห็นวนิษาลงบันไดมาจากชั้นสี่
วนิษาถามขึ้น “ใครมีปัญหา”
ชายฉกรรจ์ชี้ไปที่มุมหนึ่งของห้อง มีโซฟานั่งอยู่ ป๋าคนหนึ่งนั่งหน้าบูดอยู่
วนิษาเดินไปหา “คุณลูกค้ามีปัญหาอะไร”
“บ่อนลื้อโกง คืนเงินอั๊วมา”
“มีหลักฐานมั้ย”
“ป๊อกสิบตาติดกัน ไม่โกงแล้วเรียกอะไรวะ...”
วนิษาตบหน้าป๋าเพียะ ป๋าตะลึง นึกไม่ถึง โจก็ตะลึง มีคนมามุงดูกันนิดหน่อย ที่เหลือไม่สนใจ เล่นกันต่อไป
“ป๊อกยี่สิบตาติดกันก็เคยมี ไม่โกงด้วย...แต่บอดสามสิบตาติดกันก็เคยเหมือนกันนะ”
“เรื่องอื่นอั๊วไม่รู้ เอาเงินคืนมา”
“ในตัวมีเหรียญมั้ย หยิบออกมา” ป๋าล้วงเหรียญออกมา วนิษายื่นมือออกไปจับมือป๋าวางบนหลังมืออีกข้างของป๋า “ทายมา ถ้าทายถูก คุณเอาเงินที่เล่นเสียคืนไป พร้อมมือของฉันสองข้าง แต่ถ้าทายผิด ฉันขอมือคุณข้างนึง แล้วจบ”
ป๋าอึ้ง ลูกน้องหยิบปังตอเล่มใหญ่กับเขียงไม้อันใหญ่ออกมา
“นี่เหรียญคุณเองนะ มือก็มือคุณ ไม่มีการโกงแน่ๆ...ทายมา”
“เอ่อ...”
“ทายมา”
ป๋ามองมือตัวเองแล้วมองปังตอกับเขียง จะตอบก็ไม่กล้า ตัวสั่นเทา “อั๊ว...”
“บอกให้ทายมา”
“ไม่ทาย อั๊วเปลี่ยนใจแล้ว ไม่เอาเงินคืนแล้ว”
“เห็นฉันเป็นตัวอะไร เรียกฉันมาเคลียร์ พอฉันมาเคลียร์ก็บอกไม่มีอะไร หา!”
“อั๊วขอโทษตั่วเจ๊...อั๊วผิดเอง ดวงอั๊วมันไม่ดีเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับบ่อนเลย อั๊วปากเสียเอง”
วนิษาหันไปบอกลูกน้อง “จับแก้ผ้า แล้วเชิญออกไปจากบ่อน”