บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 10
“พี่เขาชื่อหนุงหนิง เป็นเด็กของคุณยายวรางค์ คุณยายของแม่เลี้ยงฉันเองพอดีคุณยายนั่งแท็กซี่ผ่านมาเห็นฉันเข้า ก็เลยมาช่วยเธอกันนี่แหละ”
“พอดีไม่มีอะไรติดมือมา เลยเอามือถือเขวี้ยงซะเลย” หนุงหนิงบอก
“รีบโทรเรียกตำรวจก่อนเหอะ เดี๋ยวมันจะฟื้นซะ” หญิงจุ่มเสนอ
“เอ่อ...มือถือเจ๊งกันหมดแล้วอ่ะ” ปลายฝนเสียงอ่อย
หนุงหนิงมาดูสภาพเครื่อง บ่นเบาๆ “เป็นการหยุดคนร้ายที่แพงมาก แต่ละเครื่องนี่แพงๆทั้งนั้น อาจจะถึงแสนได้นะเนี่ย”
วรางค์วิ่งตามมา “เอาเครื่องฉันโทรก็แล้วกัน” วรางค์หยิบมือถือออกมา แต่เห็นธงธงลืมตาขึ้นมา
“ระวัง!” วรางค์เขวี้ยงมือถือใส่ทันที เข้ากลางหน้าผากธงธงสลบไปอีกครั้ง คราวนี้แน่นิ่งหมดสภาพ “เอ่อ...โทรตู้สาธารณะแล้วกัน”
ฟ้ามืดแล้ว โคมไฟสว่างเรืองรอง รูปปั้นเทพเจ้าจีนสะท้อนแสงดูโดดเด่น บริเวณงานยิ่งดูสวยงามและมีมนต์ขลัง
ในงานแทบจะไม่มีแขกเลย นอกจากคนของบ่อน อาจารย์เม้ง วลัย ภาคย์อยู่ในชุดเจ้าบ่าว ดูภูมิฐาน สง่างาม ปฐมเดินนำเจ้าหน้าที่ขึ้นมา ซึ่งเป็นคนเดียวกับที่รับจดทะเบียนสมรสตอนงานวนิษากับกริช
“เชิญทางนี้เลยครับ เราเตรียมโต๊ะจดทะเบียนไว้เรียบร้อยแล้วครับ”
เจ้าหน้าที่เดินมาที่โต๊ะจดทะเบียนที่ตั้งเด่นกลางงาน เปิดกระเป๋า เตรียมเอกสารที่จำเป็นออกมา
สักครู่วนิษาเดินเข้ามาในงาน เธอเปลี่ยนเป็นชุดเจ้าสาวสวยงามโดดเด่น ทุกคนที่เห็นมองกันตาค้าง
“อุ๊ย ลูกสาวฉัน สวยจริงๆ”
เจ้าหน้าที่เพ่งมองหน้าวนิษา ก่อนจะหันมาทางปฐม “เอ๊ะ คนนี้ผมเพิ่งรับจดทะเบียนไปเมื่อไม่นานมานี้นี่นา ที่แต่งกับดาราใช่ไหม”
ปฐมตอบ “ใช่ครับ”
“ที่ดาราตายในงาน จำได้ละ เหมือนเดิมเลยนะ แต่งปุบปับเรียกผมมากะทันหันเหมือนเดิม แถมคราวนี้ล่อซะดึกเชียว ฮึ” เจ้าหน้าที่บ่น
ภาคย์เดินไปหาวนิษา “คุณวนิษาสวยมากครับ สวยจนผมแทบหยุดหายใจเลย”
“ขอบคุณค่ะ” วนิษาหันมาทางปฐม “แขกคงมาแค่นี้แหละค่ะ เริ่มงานได้เลยค่ะ”
“ครับ” ปฐมเดินมาที่กลางงาน ประกาศเสียงดังทั้งที่มีคนอยู่ไม่กี่คน “คืนนี้ พวกเราทุกคนมากันที่นี่เพื่อเป็นสักขีพยานการแต่งงานของชายหญิงคู่นี้ เจ้าบ่าวคือคุณภาคย์ วัทยาเรือง เจ้าสาวคือ คุณวนิษา สุขจิตใจ ขออัญเชิญเทพเจ้าและฟ้าดิน เป็นประธานในงานมงคลนี้ด้วย เพื่อดลบันดาลความโชคดีทั้งปวงให้แก่คู่บ่าวสาวคู่นี้”