บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 8
“ทำไมส่ายหน้าแบบนั้นล่ะคะ”
“ไม่มีที่ติ เหมาะสมกันแบบสมบูรณ์แบบจริงๆ”
“จริงเหรอครับ อาจารย์เม้งพูดให้ชัดๆนะครับ ไม่อย่างนั้นคนอื่นเขาจะนึกว่าผมจ้างอาจารย์มาเชียร์ผม” ภาคย์บอก
“คนอย่างผมไม่มีใครจ้างให้โกหกได้หรอกครับ ผมพูดตามหลักวิชาของผม ดวงและโหงวเฮ้งของคุณสองคนเหมือนจิ๊กซอว์สองชิ้นที่ต่อกันลงตัวพอดิบพอดี เป็นครึ่งหนึ่งของกันและกัน” เม้งบอก
“จริงเหรอคะ...ครั้งนี้จะเป็นงานแต่งงานที่ดีใช่ไหมคะ”
“คุณวนิษา ผมไม่อยากพูดเรื่องอดีต แต่ครั้งที่แล้วผมเคยเตือนคุณกริชไปแล้ว คุณก็อยู่ด้วย แต่ครั้งนี้ผมไม่ได้เตือนคุณภาคย์ ถ้าจะให้เตือนอะไรสักอย่างก็เตือนว่าระวังเหนื่อยกับการเลี้ยงลูกละกัน เลี้ยงลูกเดี๋ยวนี้มันยาก พ่อแม่ต้องมีเวลาให้ อย่าสักแต่เอาเงินเลี้ยง แล้วท่าทางคุณสองคนนี่จะลูกเยอะซะด้วยนะ”
วนิษาหน้าแดง ขณะที่ภาคย์ยิ้มปลื้ม ปฐมที่รออยู่ดูวนิษาที่ยิ้มมีความสุข ปฐมถอนใจเบาๆ
ระหว่างนั้นวลัยเดินเข้ามาในงานพอดี “วนิ แกคิดอะไรของแก ทำไมแต่งปุบปับอะไรแบบนี้ หา ... นี่เจ้าบ่าวเหรอเนี่ย อุ๊ยต๊าย หล่อเลิศ”
ปฐมเดินจากมา หันมองกลับไป เห็นวนิษาแนะนำภาคย์ให้วลัยรู้จัก ท่าทางวลัยปลื้มใจมาก “เสียใจด้วยนะโจ” ปฐมเดินจากไป
รถป๋องวิ่งมาตามถนน ทันใดนั้นรถของธงธงก็แซงมาปาดหน้าจนรถป๋องต้องจอด ธงธงลงจากรถ ป๋อง ปลายฝน โกรธ ลงจากรถ หญิงจุ๋มนั่งอยู่บนรถเกร็งๆ
“ขับรถยังไงของคุณเนี่ย” ป๋องโวยวาย
ธงธงเดินเข้ามาใกล้ หญิงจุ๋มเอะใจ มองธงธง แล้วก้มมองที่เท้า เห็นรอยสักที่ข้อเท้า หญิงจุ๋มจำได้ว่าคือคนๆเดียวกับที่ตามฆ่าเธอ
ธงธงเดินมาข้างรถยกปืนขู่หญิงจุ๋ม “ลงจากรถมาเดี๋ยวนี้” หญิงจุ๋มตัดสินใจเปิดประตูรถออกอย่างแรงทำให้กระแทกธงธงล้ม ปืนกระเด็นไถลออกไป ป๋องรีบวิ่งไปเอาเท้าเขี่ยปืน ไปไกลๆ ปลายฝนรีบเอาสเปรย์พริกไทยวิ่งเข้าไปฉีดใส่ธงธง ธงธงแสบตา
หญิงจุ๋มตรงเข้าตบตีธงธงไม่ยั้ง “แกจะฆ่าฉันทำไม ฉันทำอะไรให้แก แกฆ่าชายแจ้ด้วยใช่มั้ย หา ไอ้นรก”
ธงธงตั้งหลักได้ถีบหญิงจุ๋มกระเด็น
“เขาเป็นใคร”
“มันเป็นคนที่จะฆ่าฉันยังไง”