บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 6
“มีอะไรเหรอครับพี่”
“เมียฉันน่ะสิ ดวงมันแข็ง มันยังไม่ตาย”
“แล้วเราจะเอายังต่อดี”
พจน์เปิดประตูจะขึ้นรถ ภาคย์อยู่อีกฝั่งแอบสวมถุงมือ ชักมีดสปาต้าออกมาแล้วค่อยขึ้นรถ
“ฉันสั่งธงธงให้มันจัดการแล้ว”
“แล้วแผนคืนนี้”
“ก็ทำตามแผนเดิม”
“ผมว่ามันเสี่ยงไปนะครับ”
“ทำงานใหญ่อย่าแหย ฉันเตรียมทุกอย่างไว้หมดแล้ว คืนนี้แกต้องฆ่าวนิษา”
“แล้วอาวุธที่พี่บอกผมล่ะครับ”
“อยู่นี่” พจน์หยิบกล่องสีดำออกมา หยิบปากกาออกมา บิดปากกาแทนที่จะเป็นไส้ปากกากลับเป็นเข็มแหลม
พจน์ยิ้มเจ้าเล่ห์ “ทันทีที่แกสองคนเซ็นทะเบียนสมรสเสร็จ แกก็หาโอกาสเอาปากกายาพิษนี่จิ้มตรงง่ามนิ้ววนิษา” พจน์ชี้ตรงง่ามนิ้วระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ “ยาพิษที่อยู่ในปากกาก็จะวิ่งเข้าสู่เส้นเลือดวนิษาตายทันที แผนการก็เสร็จสมบูรณ์โดยไม่ทิ้งร่องรอยอะไรเอาไว้เลย”
ภาคย์รับมาดูทดลองบิดไปมา แต่แอบมองดูพจน์ด้วยสายตาเพชฌฆาต “พี่ไปหาของแบบนี้มาจากไหนเหรอครับเนี่ย”
พจน์แอบชำเลืองมองภาคย์ท่าทางไม่ไว้ใจ “แกไม่ต้องรู้หรอก ไม่ใช่เรื่องของแก”
ภาคย์เก็บปากกาลงกระเป๋า “ยังไงเราก็ต้องฆ่าวนิษาใช่มั้ยพี่”
“ก็เออสิวะ ถามอะไรแปลกๆ”
พจน์จ้องหน้าภาคย์ ภาคย์ยิ้มให้ ทำนองว่าไม่มีอะไร ภาคย์รอจนพจน์เอี้ยวตัวหันไปจะคาดเข็มขัด ภาคย์ชักมีดออกมาแทงพจน์ พจน์รู้ทันหลบแล้วจับข้อมือภาคย์ไว้ได้
พจน์แค่นหัวเราะ “ฉันว่าแล้ว คนอย่างแกมันเลี้ยงไม่เชื่อง”
ภาคย์ตกใจจะดึงมือกลับ พจน์จับมือภาคย์แน่น พจน์ใช้มืออีกข้างชักปืนออกมา “อยู่เฉยๆ”
ภาคย์ปล่อยมีด นั่งตัวแข็ง
พจน์แค่นหัวเราะ “เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆแกนี่ แกเตรียมจะฆ่าฉันแต่แรกแล้วใช่มั้ย”
“ไม่จริงครับ”
“แกสวมหมวก ใส่แว่น เพื่อจะได้รอดจากกล้องวงจรปิดแล้วๆไอ้มีดบ้านี่พกติดตัวมาทุกวันเลยเหรอไง หา”
ภาคย์จ๋อย