รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 16 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 16 หน้า 5
17 ธันวาคม 2558 ( 10:42 )
18.7M
1
ตามรักคืนใจ ตอนที่ 16
19 หน้า

“อ้าว เธออยากได้รูปคนเดียวเหรอ  ฉันก็อยากได้เหมือนกัน”

หนูนาจะแย่งมือถือ “งั้นฉันถ่ายให้คุณเอง”

สีหนาทไม่ยอมให้ “ไม่ ฉันเบื่อถ่ายรูปคนเดียวแล้ว ยินดีๆ ถ้าไม่ถ่ายรูปคู่กัน ฉันจะลบรูปเมื่อกี้”

“คุณนี่!”

“เร็ว  เมื่อยแล้ว” หนูนาไม่ยอมยิ้ม “ยิ้มด้วย เร็ว!”

หนูนาหน้ายู่  ที่สีหนาทเจ้ากี้เจ้าการ สีหนาทสั่ง ยิ้ม รูปคู่ของสีหนาทกับหนูนา สีหน้าสองคนดูอิ่มใจอยู่ลึกๆ  

 

หนูนานั่งซ้อนสีหนาท  โดยที่สีหนาทไม่ทันบอก...หนูนาตัดสินใจ..ยื่นมือบางไปโอบเอวสีหนาทไว้หลวมๆ สีหนาทกำลังเห็นมือของหนูนาที่ยอมโอบเอวเขาแล้ว ชะงักไป อมยิ้ม...สีหนาทปั่นรถออกไป จักรยานคันเล็กแล่นผ่านทิวแถวของดอกนางพญาเสือโคร่งไปอย่างสดชื่นรื่นรมย์ สีหน้าสองหนุ่มสาวอบอวลอิ่มอกอิ่มใจ ท่ามกลางความหวานละมุนของบรรยากาศรอบข้าง

 

ขนิษฐาเปิดแผลของรามออกมา ขนิษฐาเห็นแผลก็ชะงัก วางผ้าพันแผลที่เลือดซึมลง 

รามเอ่ยอย่างเกรงใจ “ผมล้างแผลเองได้นะครับ” 

ขนิษฐาเบือนหน้าไป น้ำตาจะไหล ด้วยความสงสารราม...รามนึกว่าขนิษฐาไม่กล้าทำแผล เอื้อมมือไปจะหยิบยาฆ่าเชื้อกับสำลีมาเอง 

ขนิษฐาดึงกลับมา พยายามกลั้นน้ำตาไว้ บอกราม “ปล่อยค่ะ” 

รามชะงัก จะเอาไงดี แต่เห็นสายตาดุๆของขนิษฐาก็เลยยอมปล่อย ขนิษฐาลงมือล้างแผลให้ราม ทำไปอยากจะร้องไห้เพราะเห็นแผลแล้วสงสาร แต่ก็พยายามกลั้นไว้.. รามนั่งนิ่งให้ขนิษฐาทำแผล พอเหลือบมองก็เห็นสีหน้าเห็นอกเห็นใจมากๆของขนิษฐา...รามอึ้งไป....เริ่มแปลกใจยิ่งขึ้นทุกทีกับความรู้สึกของผู้หญิงคนนี้ ที่นับวันดูจะเป็นห่วงเขามากเหลือเกิน..

 

อุปกรณ์ทำแผลทั้งหมดถูกรวบรวมเก็บไว้ในถาด...

“คุณน้องครับ ขอบคุณมากนะครับ แล้วก็.. ขอโทษด้วยที่ทำให้เป็นห่วง”

ขนิษฐาอารมณ์เย็นลงแล้ว “ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ แต่เปลี่ยนเป็น อย่าทำอย่างนี้อีก” รามชะงักไปอย่างลำบากใจ “น้องเข้าใจค่ะ ว่าน้ารามเป็นผู้ใหญ่ น้องเหมือนคนจุ้นจ้านไปยุ่งวุ่นวายกับน้าราม”

“ไม่ใช่นะครับ ผมรู้ว่าคุณน้องทำไปเพราะหวังดี”

ขนิษฐาได้ที “งั้นเอาเป็นว่า ก่อนที่น้ารามจะไปช่วยอะไรคนงาน หรือจำเป็นต้องทำงานอะไร จะต้องบอกน้องก่อน  ทุกครั้ง!  แล้วก็ห้ามฝืนแบบนี้อีก” รามยังงงๆอยู่ “รับปากแล้วนะคะ” รามยังไม่ทันจะตอบขนิษฐารีบเนียนออกไปเลย รามจะตาม แต่เสียงมือถือขนิษฐาดังขึ้น ขนิษฐารีบหยิบมาคุยสาย รามเห็นอย่างนั้นก็เกรงใจ....ขนิษฐาคุยโทรศัพท์ มองรามที่ไม่กล้าตามมา ถอนใจค่อยโล่งอก...แล้วหันไปคุยมือถือต่อ “ค่ะ คุณหญิง ส่งจดหมายเชิญมาแล้วเหรอคะ.. พอดีน้องยังไม่ได้เข้าไปที่โรงแรมแต่ไม่มีปัญหาค่ะ ตกลงว่างานจัดปลายเดือนนี้นะคะ แล้วจะให้น้องช่วยในส่วนไหนคะ?” 


19 หน้า