บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 7 หน้า 4
หนูนาเงยหน้าขึ้นมาบอก “เสร็จแล้วค่ะ” สีหนาทต้องทำเป็นเบือนสายตาว่าไม่ได้มองอยู่...“เป็นยังไงบ้างคะ”
สีหนาทก้มมองเสื้อ แล้วบอกหน้าตายๆ “ก็โอเค” หนูนายิ้ม “รู้สึกคล้ายๆแหนมโดนมัด!” หนูนาหน้าเจื่อนไป “แต่ถ้าฉันไม่สบายไป เธอก็จะไม่สบายใจนี่!”
“ถ้าคุณไม่เป็นไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนแล้วกัน” หนูนาว่าแล้วจะถอยไป
“เดี๋ยว!”
หนูนาหันมา แปลกๆใจว่าสีหนาทมีเรื่องอะไรอีก
ที่เรือนใหญ่ ไข่บ่นสีหนาทอีกตามเคย “ทำไมต้องทำตัวเป็นฮีโร่แบบนี้ตลอด! ให้พวกคนงานลงไปก็พอค่ะ คุณเป็นนายเขานะคะ ถ้าคุณเป็นอะไรไป มันจะคุ้มกันรึเปล่า”
“ฉันรู้กำลังตัวเองดีน่า เลิกห่วงเหมือนฉันเป็นเด็กๆสักที”
ไข่ค้อนขวับเข้าให้ บุญตามองหนูนาพลางบอกอย่างไม่ระวังปาก “เธอนี่ก็ขยันหาเรื่องให้นายดีนะ เดี๋ยวก็มีเรื่องนู้นเรื่องนี้ได้ทุ๊กวัน”
หนูนาชะงักไปที่โดนวิจารณ์ สีหนาทเห็นสีหน้าหนูนา รีบบอกเอง “ไม่ใช่ความผิดหนูนาหรอก เข้าใจผิดกันไปเอง”
บุญตาได้ยินสีหนาทตัดบทให้ ก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก .... หนูมองสีหนาทที่แก้แทนให้ แววตาขอบคุณ...
“แล้วนี่ไปเอาเสื้อใครมาใส่คะ คับเชียว ท่าจะไม่สบายตัว รีบถอดออกเถอะค่ะ” ไข่ไม่พูดเปล่า ทำท่าจะมาช่วยถอดให้ซะด้วย
สีหนาทเบี่ยงตัวออก “เอ่อ เดี๋ยวฉันถอดเอง เดี๋ยวจะเข้าไปเปลี่ยนในห้อง” เขาหันไปบอกหนูนา “เธอรออยู่นี่ก่อน”
สีหนาทว่าแล้วก็เดินไป ไข่มองตามเป็นห่วง หนูนาแปลกใจนิดๆที่สีหนาทให้รออยู่
ในห้อง สีหนาทจะเปลี่ยนเสื้อออก ขณะกำลังแกะกระดุมเสื้อแล้วก็ชะงักไป... ภาพมือเล็กๆที่ติดกระดุมให้ย้อนมาในห้วงคิด สีหนาทสัมผัสกระดุมเสื้อเบาๆ ยิ้มน้อยๆออกมาอย่างไม่รู้ตัว
รามขับรถพาขนิษฐากลับจากสวน ที่นิ้วขนิษฐามีปลาสเตอร์ยาแปะแผลที่โดนกุหลาบตำเอาไว้ ขนิษฐาจะปรับแอร์หน้ารถให้เลื่อนห่างออกจากตัว
รามเห็นเข้า รีบบอก “เดี๋ยวผมปรับให้ครับ” เขาจัดแจงปรับให้ “แค่นี้พอมั๊ยครับ”
“ค่ะ”
ขนิษฐาจะกดวิทยุฟัง รามรีบบอกอีก “เดี๋ยวผมเปิดให้ดีกว่า” เขากดหาคลื่นวิทยุให้ “ปกติคุณน้องฟังอะไรครับ”
“ช่องนี้ก็ได้ค่ะ” ขนิษฐารู้สึกแดดส่อง จะดึงที่บังแดดด้านหน้าลงมา
“เดี๋ยวผม..”
“ไม่เป็นไรค่ะ น้องทำเองได้ แค่โดนหนามตำมือนิดเดียว ไม่ได้พิการนะคะ”