บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 14 หน้า 2
กชอธิบายต่อ “แต่ จุดพักแรมของคนร้ายอยู่ห่างจากจุดพักแรมที่คาดว่าเป็นคุณสิงห์กับหนูนามากเหมือนกัน พวกเราอาจจะพอมีเวลา”
รามนึกได้ แล้วบอก “ผมเคยมาแถวนี้กับคุณสิงห์ เลยไปจากนี่ทางเหนือประมาณ 10 กิโลจะมีหมู่บ้าน คุณสิงห์น่าจะไปที่นั่น”
“คุณแน่ใจนะ?”
รามหนักแน่น “ครับ คุณสิงห์คุ้นเคยกับชาวบ้านที่นั่นดี ไม่น่าจะพลาด”
กชรีบไปคว้าแผนที่มาจากเจ้าหน้าที่ เอามาดูด้วยกันกับราม แล้วเอาปากกามามาร์คจุดที่จะค้นหา “ถ้าออกเดินป่าตั้งแต่เช้า มาถึงตอนนี้น่าจะใกล้ถึงหมู่บ้านแล้ว” กชส่ายหน้า “ต้องคิดเผื่อถ้ามีอุปสรรคหรือบาดเจ็บ” เขาปรึกษากันกับราม แล้ววาดวงในแผนที่กว้างขึ้น “เราจะกระจายกำลังตามนี้ ผมจะค้นจุดนี้ ระยะทางประมาณ 1 ใน 3 ก่อนจะถึงหมู่บ้าน น่าจะมีเปอร์เซ็นต์เจอตัวคุณสิงห์มากที่สุด”
รามอาสา “ผมขอไปกับสารวัตร”
กชพยักหน้า “งั้นเราจะเอารถเข้าไปทางหมู่บ้าน แล้วเลาะเข้าป่าทางด้านนั้น จะประหยัดเวลาได้มากกว่าเดินป่าจากตรงนี้ไป เดี๋ยวเจอกันที่รถ”
กชผละออกมา จุฑารัตน์รีบตามกชมา รบเร้าอย่างร้อนใจ “สารวัตรให้ฉันไปด้วยนะ”
กชเอ็ด “คุณไป มันจะทำให้ตามคุณสิงห์ได้เร็ว หรือช้าลง!” จุฑารัตน์ชะงัก “ผมไม่ได้อยากจะว่านะ แต่คุณอยู่ประสานงานทางนี้จะช่วยได้มากกว่า” จุฑารัตน์หน้าจ๋อย ห่วงหนูนาเหลือเกิน ทำไงดี กชพึมพำ ส่ายหน้า “อาการหนัก สงสัยแอบปิ๊งนายสิงห์นะเนี่ย”
ประตูรถขนิษฐาเปิดออก .... ขนิษฐาเข้ามาเปิดลิ้นชักในรถ แล้วหยิบของบางสิ่งออกมาอย่างระมัดระวัง
มุมหนึ่ง รถของทีมกชจอดอยู่ เจ้าหน้าที่กำลังเตรียมตัว เชษฐ์กำลังเช็คเสบียงและอุปกรณ์อยู่กับทีมเจ้าหน้าที่
ราม กำลังจะไปยังรถของกช แต่มีเสียงเรียกจากขนิษฐาซะก่อน “น้ารามคะ”
รามชะงัก หันกลับมามอง ขนิษฐารีบรุดเดินมาหารามและยื่นของสิ่งหนึ่งให้ “อะไรเหรอครับ? พระ?”
“ของคุณพ่อน้องค่ะ ท่านให้ไว้ก่อนจะเสีย ปกติน้องเอาติดรถไว้ น้ารามใส่ไว้นะคะ คุณพ่อบอกว่าจะช่วยคุ้มกันอันตรายได้”
“เอ่อ ของมีค่าแบบนี้ ผมรับไว้ไม่ได้หรอกครับ”
ขนิษฐาหน้าเสีย รามปฏิเสธอีกแล้ว แต่ไม่ยอมแพ้ เอาพระใส่ในมือรามเลย รามตกใจนิดๆ “พอออกมา ค่อยเอามาคืนก็ได้ค่ะ แต่ต้องปลอดภัยกลับมานะคะ น้ารามรับปากน้องแล้ว”
รามไม่กล้าขัดแล้ว “...ก็ได้ครับ.. คุณน้อง ผมจะช่วยคุณสิงห์ให้ได้”
ขนิษฐาพยักหน้า ห่วงทั้งรามทั้งสิงห์เหลือเกิน......กชเดินมาตามราม “ไปครับ ทีมพร้อมแล้ว”