บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 15

งานถูกเอามากางเต็มโต๊ะ สีหนาท หนูนาสุมหัวกันทำงาน หนูนาหยิบแฟ้มตามที่สีหนาทสั่ง สีหนาททยอยอ่านและเซ็นเอกสาร สีหนาทคอยเช็คตอนหนูนาปักหมุดงานที่ทำไปแล้วบนแผนที่ไร่ขนาดใหญ่หลังผนังห้องทำงาน สีหนาทนั่งอ่านแฟ้มงานอยู่ แล้วขยับตัว ชักเมื่อยที่ต้องนั่งอยู่เป็นส่วนมาก หนูนาเขียนรายงานตั้งอกตั้งใจ มองกองบันทึก เห็นเหลือน้อยแล้วก็ท่าทางดีใจ

สีหนาทเหล่ๆที่หนูนาดูรีบตั้งอกตั้งใจมากเกิ๊น...คิด แล้วบอก “หนูนา เธอช่วยฉันปรับเก้าอี้หน่อยสิ นั่งนานๆแล้วชักเมื่อย”

หนูนาชะงัก ต้องวางมือมา “ค่ะ” หนูนาเข้ามาใกล้ ลองปรับเก้าอี้ทำงานของสีหนาท ให้เอนลง สีหนาทลองพิงหลังดู “ไม่ดี เอนไป!” หนูนาปรับใหม่ สีหนาทลองนั่งใหม่ “มันดันหลังไป!” หนูนาปรับใหม่ สีหนาทส่ายหน้า“วางขาไม่ถนัด!”

หนูนาช่วยขยับขาให้สีหนาท พยายามช่วยอย่างใจเย็น แล้วลองเอาหมอนมาวางขาให้ เอาหมอนอีกใบมาสอดให้ตรงด้านหลังด้วย หนูนาทำอย่างมือเบา สีหนาทสัมผัสได้ถึงความห่วงใยและใส่ใจจริงๆ “ดีขึ้นมั๊ยคะ ?” หนูนาเหลือบตาขึ้นถามสีหนาท 

สีหนาทกำลังมองหนูนาด้วยสายตาที่ทำให้ละลายได้อยู่พอดี หนูนา หลบตา... แล้วจะขยับออกห่าง สีหนาทเสียดาย  หนูนาหน้าร้อนผ่าว แล้วเบี่ยงหลบออกไปอีกทาง พอลุกขึ้นได้ถึงกับถอนใจ....เฮ้อ...อะไรกันเนี่ยเรา

ขนิษฐาบอกรามขณะที่จัดวางอาหารบนโต๊ะพับเหนือเตียงผู้ป่วยให้อยู่ “น้องจัดอาหารตามที่นางพยาบาลบอก ลองดูนะคะว่าทานได้รึเปล่า”

“คุณน้องต้องไม่น่าลำบากเลยครับ ผมทานของโรงพยาบาลได้”

“น้องรับปากพี่สิงห์แล้วว่าจะดูแลน้ารามให้ดี” 

รามรู้ว่าค้านไม่ได้ “ขอบคุณครับ” รามพยักหน้า แล้วจับช้อนด้วยมือซ้าย ข้างที่ไม่ได้มีแผลผ่าตัด รามจับช้อนดูไม่ถนัด ตักกับข้าวก็ไม่คล่อง

“น้องช่วยดีกว่านะคะ” ขนิษฐาไม่รอคำตอบดึงช้อนมาจากมือของรามตักกับใส่ลงบนข้าวให้ รามจะหยิบช้อนคืน ทว่าขนิษฐากับเตรียมจะป้อนราม 

รามตกใจนิดๆ “เอ่อ ไม่เป็นไรครับคุณน้อง”

“ถ้าทานข้าวช้า เดี๋ยวจะทานยาไม่ตรงเวลา”

“แต่”