บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 24 หน้า 5
หนูนาที่จะไปกับรามชะงัก หันมามองกลุ่มเพื่อนๆ
เชษฐ์ดีดนิ้ว “แจ่มแมว!!! พี่เชษฐ์ลงขันให้ก่อนคนแรกเล๊ย” ควักแบงค์ห้าร้อยวาง
“โอ๊ย ป๋า” บุญตามองประกอบ “อย่าให้น้อยหน้าเค้านะ”
“ซะไบอยู่เลี้ยว !เพื่ออาคุงหนูนา จัดหนักๆไปเล๊ย” ประกอบควักไปยี่สิบบาท โธ่ คนงานพากันถุย ประกอบแก้ตัว “ความจริงใจของคนเรา ไม่ได้วัดกันที่จำนวนเงินนะเว้ย !”
คนงานส่ายๆหน้าแล้วทยอยกันลงเงินทั้งแป้น และคนอื่นๆ “ฉันลงด้วย ลงด้วย!!”
หนูนามองน้ำใจของคนงาน ทั้งปลื้มทั้งดีใจ “ทุกคนไม่ต้องออกเงินกันเยอะก็ได้..”
นพค้าน “ไม่ได้หรอกจ้ะ เลี้ยงส่งน้องหนูนาทั้งที ! พวกเราต้องเต็มที่ จริงมั๊ยวะพวกเรา”
“ใช่ๆ” ทุกคนพยักหน้า ส่งเสียงตอบรับกันอย่างมีความสุข
หนูนาหันไปมองหน้าราม รามโอบไหล่ลูกยิ้ม “ขอบใจนะทุกคน” หนูนาและรามหายเหนื่อย..จากความอบอุ่นและน้ำใจของผองเพื่อนชาวไร่
ทันใดสายตาของทุกคนก็หันไปเห็นกระจิบ และเพ๊อะที่เดินผ่านมา ต่างชะงักกันไป
เชษฐ์แหย่ขึ้น “นี่ ทุกคนเค้ากำลังลงขันจะเลี้ยงส่งหนูนากันอยู่ เอาด้วยมะ”
กระจิบ เพ๊อะชะงักไป หนูนาส่ายหน้ากับเชษฐ์ว่าอย่าแกล้งเค้า แต่กระจิบกลับเดินตรงมาควักสตางค์ออกมาสองร้อย ใส่ลงไปในกอง / คนงานอึ้งๆกัน
“ฉันรู้ ว่าเงินแค่เนี๊ยะ ไม่พอที่จะชดใช้อะไรแย่ๆที่ฉันเคยกับเธอเอาไว้หรอก แต่ก็ยังดีกว่า..ไม่ได้ทำอะไรเลย” กระจิบบอกอย่างจริงใจ “เดินทางกลับดีๆนะ”
เพ๊อะคิด ควักตังค์ตัวเองหมดกระเป๋าตอนนั้นที่มีอยู่ห้าสิบบาทใส่ลงมาด้วย แล้วจะตามกระจิบไป
หนูนามอง..แล้วเรียกเอาไว้ “เดี๋ยวก่อน!”
กระจิบ เพ๊อะชะงัก เพ๊อะหน้าเสียๆ สะกิดกระจิบ “มันจะเอาเงินมาคืนเรารึเปล่า ? หน้าแหกนะพี่จิบ !”
หนูนาเดินมาตรงหน้ากระจิบ เพ๊อะ “ลงขันแล้ว ก็อย่าลืมมากินเลี้ยงด้วยกันด้วยล่ะ” กระจิบ เพ๊อะอึ้งกันไป “อย่าลืมล่ะ!” หนูนาย้ำแล้วเดินกลับไป
กระจิบอึ้งไปอย่างนึกไม่ถึง ก่อนจะยิ้มน้อยๆออกมาที่หนูนายอมรับในน้ำใจ
“โฮ่...นึกว่าจะหน้าแตกซะแล้ว!” เพ๊อะโล่งอกไปที
หนูนายิ้มแย้มกลับมาหารามและกลุ่มเพื่อนๆซึ่งตื่นเต้นกันที่จะมีงานเลี้ยง เป็นบรรยากาศของความสุข..
ที่ฝายน้ำล้น สีหนาทตรวจตราความเรียบร้อยอยู่กับคนงาน “ช่วงนี้น้ำมาก อาจจะเซาะฝายรั่วได้ คอยดูไว้นะถ้ามีรอยตรงไหน..” สีหนาทบอกๆงานคนงานอยู่ แล้วก็หันไปเห็นหนูนาเดินมา ประหลาดใจเล็กน้อย ....
หนูนาชูปิ่นโตขึ้น “เห็นว่าเลยเวลาอาหารเย็นแล้ว คุณยังไม่กลับเรือน เลยมาเดลิเวอรี่ค่ะ”
สีหนาทยิ้มเลย เอาผ้าขนหนูที่พาดคอซับๆเหงื่อ เสยหล่อสักเล็กน้อย แหม...จริงๆแค่เห็นหน้าก็อิ่มแล้วล่ะ