บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 19

ที่โรงแรมสิงห์คำ รามคุมคนงานย้ายต้นกุหลาบมาลงในสวนของโรงแรม เห็นคนงานทยอยกันขนกุหลาบมา “พอแค่นี้ก่อน กุหลาบต้องให้โปร่งอย่าลงแน่นหรือเบียดกันเกินไป” 

คนงานหยุดขน แล้วตระเตรียมที่จะลงต้นไม้แทน รามหยุดมองกุหลาบที่เตรียมเอาไว้ ความทรงจำบางเรื่องผ่านแว่บเข้ามาอย่างไม่ตั้งใจ  เป็นตอนที่รามเคยพาน้องไปดูกุหลาบแล้วน้องตื่นตาตื่นใจ

รามจับที่ก้านกุลาบ นึกถึงขนิษฐา พอได้สติก็สะบัดความคิดนั้นทิ้งไป ก้มหน้า รู้สึกละอายแก่ใจ 

เลขาฯของขนิษฐาพูดอย่างตื่นเต้น “นายรามเอากุหลาบล็อตใหม่มาลงที่สวน ส๊วยสวยค่ะ คุณน้องเห็นแล้วจะต้องชอบแน่ๆ” เลขาฯบอกอย่างเริงร่าโดยไม่ทันสังเกตว่าขนิษฐามีท่าทีอึดอัดใจ ขนิษฐาชะงักไปนิด แล้วก็เลือกหาแฟ้มต่อ เลขาฯไม่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลัง “แล้วนี่คุณน้องจะไม่ลงไปดูหน่อยเหรอคะ?”

ขนิษฐานิ่งไป ตอบ “ไม่ล่ะ ฉันอยากสะสางงานพวกนี้ให้เสร็จ” ขนิษฐาเบือนหน้าไป หยิบแฟ้มงานมาดูต่อ เลขาฯมองๆอย่างแปลกๆใจ ขนิษฐาแสร้งอ่านแฟ้มงาน ท่าทีดูเฉยเมยกับสิ่งที่เคยตื่นเต้นดีใจ

คนงานลงกุหลาบเสร็จแล้วกำลังเอาฟางคลุมดินเป็นขั้นตอนสุดท้าย 

รามตรวจเช็คความเรียบร้อยรอบๆบริเวณ แล้วบอกคนงาน “ไปเอาไม้กวาดมากวาดเศษๆ พวกนี้ให้เกลี้ยงนะ แล้วเอาไปไว้ที่บ่อหมักปุ๋ย เสร็จแล้วก็ไปพักกินน้ำกินท่ากันได้” คนงานบางส่วนรีบไปหยิบอุปกรณ์ตามที่รามบอก 

ห่างออกมา ณ มุมหนึ่ง ขนิษฐาค่อยๆโผล่หน้ามา..แอบมอง...ลาดไหล่ด้านหลังของรามที่ยืนอยู่กลางแจ้ง ดูเป็นผู้นำ ติดดินและไม่ยี่หระกับเปลวแดดเหมือนทุกๆคราที่ได้เห็น ...ขนิษฐามองแปลงกุหลาบ... มองราม แววในดวงตาอ่อนไหวสะเทือนใจเหลือเกิน...และแล้วจู่ๆ รามก็รู้สึกอะไรบางอย่าง หันมายังทิศที่ขนิษฐามายืนแอบมองอยู่ ขนิษฐาสะดุ้งวาบ....รีบหลบแอบมุมหรือหลังต้นไม้รามรู้สึกเหมือนกับมีใครมา แต่ก็ไม่เห็น หันหน้ากลับไป

ขนิษฐาที่หลบซ่อนอยู่มองออกมาอีกครา เห็นเพียงด้านหลังของรามเตรียมออกไปจากบริเวณนั้น เท้าคู่สวยเกือบจะก้าวตาม แต่ทว่า...ก็ต้องหยุดอยู่อย่างหักห้ามใจ.. 

สีหนาทคุยกับหนูนาตรงโต๊ะรับประทานของว่าง มีน้ำชาและขนมวางอยู่ 

หนูนาหน้าตื่น “จะให้ฉันไปงานการกุศลกับคุณงั้นเหรอคะ?”

“ใช่ จะมีฉัน ยัยน้อง แล้วก็..เธอนะหนูนา”

หนูนากลัวเจอคนรู้จัก “คุณสิงห์คะ คุณให้ฉันช่วยงานอะไรก็ได้ แต่เรื่องออกงานกลางคืนพวกนี้ อย่าพาฉันไปให้ขายหน้าแขกคนอื่นเค้าเลยนะคะ”