บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 19 หน้า 4

รามให้อาหารไก่ไปพลาง ใจลอย...

“ยัยนาน่ะไม่ใช่เด็กๆแล้ว ไม่มีทางจะวิ่งเข้ามากอดแข้งกอดขาแกแบบเมื่อก่อนนี้ ฉันบอกได้เลยว่ามันไม่ต้องการรับรู้หรอกว่ามันมีพ่อสารเลวอย่างแกอยู่!!!”

รามรู้สึกตัวอีกที ได้ยินเสียงดังอยู่ข้างๆ 

“ดีจังค่ะ ที่น้ารามอยู่...” รามหันมา เห็นใบหน้าใสๆ ส่งยิ้มมาให้ “เมื่อเช้าหนูนาแวะมาหาแล้วหนนึง แต่น้ารามออกไปแล้ว หนูเป็นห่วงน่ะค่ะ เห็นเมื่อวานน้ารามรีบออกไปทำธุระ แล้ว..เป็นยังไงบ้างคะ ไปทันรึเปล่า?”

รามยังขื่นๆอยู่ในอก “ทัน...ทันสิหนู”

“ค่อยยังชั่วหน่อย น้ารามคะ ที่น้ารามถามหนูนาว่า ทำไมตอนนั้นหนูนาถึง..ขอ.. ขอเป็นลูก..”

รามเจ็บที่ได้ยิน ตัดบท!ทันที “ช่างมันเถอะนะหนู” หนูนาอึ้งๆ รามรีบบอกอีก “เรื่องมันก็แล้วไปแล้ว เราไม่ควรจะต้องไปรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก ฉันขอโทษ ที่ไปถามหนูแบบนั้น...” รามเริ่มป้องกันตัวเองอีกคราคลื่นความเย็นชาแผ่ออกมา

หนูนาซึ่งเจ็บปวดครั้งแล้วครั้งเล่ามาแล้ว รวบรวมสติได้มากกว่าทุกครั้ง ค่อยๆเอื้อมมือไปแตะเสื้อของพ่อเบาๆ ฝืนทำร่าเริง “ไม่เห็นต้องขอโทษเลยค่ะ หนูก็แค่ถามดู เดี๋ยวหนูนาช่วยให้อาหารไก่ต่อให้เองนะคะ น้ารามจะได้ไปรดน้ำผัก ดีมั้ยคะ” รามเห็นหนูนาอาสากระตือรือร้นก็พยักหน้าและยอมปล่อยอาหารไก่ให้หนูนา พอลับหลังรามหนูนาถอนใจ และแอบป้ายๆน้ำตาที่ริมขอบตาออก พยายามสลัดความรู้สึกไม่ดีในใจทิ้ง.. “ก็ดีแล้วนี่...” เธอหยิบอาหารไก่ขึ้นมาโปรยๆ สักพัก หยุด ไหล่ตก รับความจริงจ๋อยๆ “ไม่น่าจะหวังไปเลย...” หนูนาเผลอใจไปหวัง และแล้วก็ต้องเหนื่อยใจอีกครา 

กลุ่มชายฉกรรจ์ในไร่จับกลุ่มกินเหล้าเม้าท์มอยฮาเฮกัน ในกลุ่มนั้นมีเรืองร่วมอยู่ด้วย

พวงเดินด้วยท่าทางมีจริตจกร้านผ่านมา

“น้องพวงคนสวย..นั่งด้วยกันมั้ยจ๊ะ”

พวงเหลือบมองทั้งกลุ่มอย่างดูถูก! ยิ่งพอสายตาไปสบกับเรืองเข้ารีบสะบัดหน้าทำไม่สน!! แต่เรืองยึดมือพวงเอาไว้เลย “เดี๋ยวสิ! จะไม่ทักทายกันหน่อยเหรอ คนคุ้นหน้าคุ้นตา คุ้นเคยกันมาแท้ๆ” เรืองพูดพลางลูบมือพวงไปด้วย คนงานอื่นๆมอง วู๊วฮู๊ววว!

พวงดึงมือออก แรง! “เหรอ! เราเคยรู้จักกันด้วย!”  เธอสะบัดมือออก ไม่แคร์หน้าเรือง “ช่วยไปให้ห่างๆ อย่ามาทำสันดานมักง่ายแถวนี้!” 

คนงานชายอื่นๆพากันหัวเราะเป่าปากกับความแซ่บของพวก เล่นเอาเรืองหน้าแหกไป พวงแอบแสยะยิ้มสมน้ำหน้า เรืองเห็นพวงจะไป ไม่ยอมแพ้ พูดขึ้น “ไม่เป็นไร๊ ผู้หญิงสวยๆ ก็ต้องเล่นตัวอย่างนี้แหละ” พวงที่จะไป เชิด แล้วยังไงล่ะ “ไม่เหมือนกับบางคน” เรืองจงใจเพิ่มเสียงดัง “ยัยหนูนาอะไรเนี่ย!! ไม่เห็นจะสวยตรงไหน ไม่รู้ว่านายชอบเข้าไปได้ยังไง”