บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 19 หน้า 2

“ฉันไม่เห็นว่ามันจะน่าขายหน้าตรงไหน” หนูนาอ้าปากจะอธิบาย “ถ้าเป็นเรื่องเสื้อผ้ายัยน้องจะดูแลให้เธอเหมือนตอนไปงานสัมมนา”
“ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องนั้น.. แต่ฉันทำตัวไม่ถูกหรอกค่ะ ในงานมีแต่คนใหญ่ๆโตๆ ถ้าเกิดฉันพูด หรือว่าทำอะไรไม่เข้าท่าขึ้นมา คุณกับคุณน้องจะเสียหน้านะคะ”
“เธอพูดมันก็ถูก”
“ใช่มั๊ยล่ะคะ ?”
“งั้นเอายังงี้นะในฐานะที่ฉันชวนเธอไป ถ้าเธอไม่รู้จะตอบคำถามคนอื่นยังไง ฉันจะตอบให้เอง ฉันจะบอกคนที่เข้ามาคุยกับเธอว่า ผู้ช่วยผมพูดไม่เก่ง แต่เค้าทำงานเก่ง รู้ใจ จนผมไม่อยากจะจ้างใครอีกแล้ว นอกจากคนนี้”
“อุ๊ย คุณ.!. นี่มัน ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะคะ”
“ใครว่าฉันล้อเล่นฟังฉันนะ ถ้าเธอพูดไม่ถูก ก็ไม่ต้องพูด และถ้าทำอะไรไม่ถูก ก็แค่..” สีหนาทคว้าแขนหนูนามาคล้องแขนตัวเองไว้ซะเลย แล้วมืออุ่นๆตบลงที่หลังมือของหนูนาเบาๆ “สำหรับเธอ ทำแค่นี้ก็เพอร์เฟ็คแล้ว เห็นมั้ยว่าฉันแก้ปัญหาให้เธอได้ทุกอย่าง นอกจาก เธอจะมีปัญหาอะไรอย่างอื่นที่ยังไม่บอกฉัน มีรึเปล่า? ถ้าไม่มี งั้นพรุ่งนี้เราจะไปงานกัน”
จุฑารัตน์แซวกช ทั้งไม่อยากจะเชื่อ และทั้งได้ใจนิดๆ “คุณชวนฉันกินข้าว? นี่ฉันหูฝาดไปรึเปล่า? หรือว่าคุณทำงานหนักจนสมองเพี้ยนคะสารวัตร”
“ไม่เห็นจะต้องโวยเลยคุณ จำไม่ได้เหรอ ว่าครั้งแรกที่เรานัดคุยกัน เราก็นัดกันที่ร้านอาหาร”
สายตาของจ่าหน้าห้อง และเจ้าหน้าที่ที่ผ่านไปมา ต่างเมียงมองเข้ามากันอย่างสาระแน
“นั่นมันก่อนหน้าที่เราจะร่วมงานกัน แต่ตอนนี้ คุณอยากจะคุยอะไรกับฉันก็คุยที่นี่ได้” พอเธอเห็นคนมาแอบฟัง แกล้งเพิ่มโวลุ่มให้กชได้อาย “แต่หาเหตุชวนออกไปไหนกันสองต่อสองนี่ อย่าบอกนะ ว่าจะจีบฉัน”
บรรดาจ่า และเจ้าหน้าที่แทบจะตบฉาดกัน แหม๊!!!
กชชะงักไป ยัยนี่!!! หันไปเห็นคนมาแอบดูกิ๊กกิ๊วกันใหญ่ กชคิด ยอมไม่ได้ เล่นจุฑารัตน์กลับ “แล้วปากเก่งอย่างคุณ จะถอยรึเปล่าล่ะ ถ้าหากว่าผมจะจีบ”
จุฑารัตน์ผงะ ไม่นึกว่ากชจะตอกกลับแบบนี้ กลุ่มที่แอบฟังอยู่ข้างนอก ยิ่งจิ้นกันใหญ่ เอาละเว้ยเฮ้ย!!!
จุฑารัตน์อาย “พูดออกมาได้!! เอาแต่เก็กท่าตีหน้ายักษ์ใส่ฉันทั้งวันเนี่ยนะ จะมาจีบ พูดซี๊ซั๊วะแล้ว ข่งข้าวน่ะ ไม่ต้องกินมันแล้ว!!”
จุฑารัตน์กลับเนื้อหมูสไลด์บนเตาปิ้งย่าง น้ำลายสอ พูดพลางแก้ตัว “จะพามากินปิ้งย่างเจ้าเด็ดก็ไม่รีบบอก นี่ก็ไม่ใช่ว่าฉันเห็นแก่กินหรอกนะ เพียงแต่หาเพื่อนกินปิ้งย่าง มันยาก แล้วกินสองคน มันคุ้มกว่ากินคนเดียว”
“ทีนี้คุณคงรู้แล้วใช่มั้ยว่าผมไม่ได้จะจีบคุณ”