บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 19 หน้า 5
“เฮ้ย ไอ้นี่ ปากวอนซะแล้ว กล้าเล่นผู้หญิงของนายเลยเหรอวะ”
พวงที่กำลังจะไป ชะงักๆเดินช้าลงอย่างอดอยากฟังไม่ได้
“ก็มันจริงนี่หว่า! ฉันเห็นยังไงฉันก็พูดยังงั้นแหละ นายเนี่ยดีทุกเรื่อง! มาเสียอีตรงนี้แหละ เลือกผู้หญิงไม่เป็นสัปปะรดเล๊ย”
คนงานอื่นๆพลอยเงียบกริ๊บกันไป หัวข้อชักน่าหวาดเสียว แต่กระนั้นคนงานคนหนึ่งกล้าถาม “ถ้าเอ็งว่าหนูนาไม่ดี” คนงานมองไปทางพวงที่เดินช้าๆอ้อยอิ่งอยู่ “แล้วนังพวงดีกว่างั้นเหรอวะ?”
เรืองกลับนิ่งไป ไม่ยอมตอบ แต่ทว่าสายตามองไปทางพวง...พวงก็เหลือบมองเรือง ดูซิจะตอบว่ายังไง เรืองตาคมกริบเป็นประกาย “ดีกว่าเป็นพันเท่า!”
พวงอึ้ง..แม้หน้าจะนิ่ง แต่ใจไหวกระตุกไปแล้วหลายริกเตอร์!!! พวกคนงานส่ายๆหน้ากัน ไม่ใช่ล่ะ เรืองมองพวงด้วยแววตาของนักล่าที่แค่ดวงตาก็เหมือนจะจ้องเขมือบพวงไปทั้งร่าง พวงเห็นสายตานั้นก็สั่นนิดๆ แต่ยังฟอร์มเอาไว้ สะบัดหน้าเดินหนีไป!!
เรืองบอกพรรคพวก “เดี๋ยวมานะเว้ย” เรืองลุกออกไป แววตาเป็นประกาย
พวงที่เดินพ้นมา แต่ใจยังคิดในสิ่งที่เรืองพูดอยู่ ทันใดรู้สึกว่าโดนคว้าเอวจากทางด้านหลัง หันไป “พี่เรือง!!!”
เรืองกอดเอวพวงอย่างฉวยโอกาสทันที “นี่น้องพวงยังโกรธพี่อยู่อีกเหรอ”
“ทำอะไร ปล่อยนะ!!”
เรืองอ้อน “พี่.. กลับมาเพราะพวงเลยนะ”
พวงตาลุก ดันเรืองออก “เชื่อตายล่ะ ! ตอนไป บอกกันสักคำก็ไม่มี!! โทรไปก็ตัดสายทิ้ง พี่ทิ้งฉันเหมือนเป็นหนอนเป็นไส้เดือนตัวนึง ให้ฉันเชื่อพี่อีก ฉันก็ควายแล้ว”
“น้องพวง.. พี่ต่างหากที่เป็นควาย พี่ก็แค่อยากมีอนาคตที่ดีขึ้น แต่...โชคชะตามันบัดซบ! เจอแต่ที่ทำงานห่วยๆ ตอนนั้นพี่เครียดมาก ไม่อยากคุยกับใคร แล้วพี่ก็ไม่อยากให้พวงมาเดือดร้อนใจไปกับพี่ด้วย จริงๆนะน้องพวง”
พวงยังเหยียดหน้าอย่างไม่เชื่อ “ไม่เชื่อพี่เหรอ นี่ขนาด.. พี่รู้เรื่องพวงกับนาย พี่ยังไม่ว่าสักนิด”
“พี่เรือง” พวงตกใจ ไม่นึกว่าเรืองจะพูด
“เพราะพี่รู้ว่าพี่มันต่ำต้อย พี่เสียใจจริงๆนะ ที่เคยจากน้องพวงไป ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ พี่จะไม่มีทางทำแบบนั้นกับพวง พวงจะให้โอกาสพี่อีกสักครั้ง..ไม่ได้เลยเหรอ”
“ปล่อย...”
“น้องพวง..”
“ตรงนี้ไม่ได้ เดี๋ยวพ่อมาเห็น” พวงบอกแล้วเดินหลีกไปอีกทาง
เรืองงงไปอึดใจ ก่อนจะอ๋ออ... ยิ้มหวานหมูแล้วตรู รีบไปเกาะสะเอวพวงทันที พวงทำเป็นผลัก แต่ไม่ผลักจริง เรืองกอดพวงแน่นเข้ากว่าเดิม สองคนเดินนัวเนียกันไป