บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 15 หน้า 2
“ฝันดีนะเจ้”
รินยิ้มเขินๆ แล้วเดินเข้าห้องไป ปาลมองตามรินไปเขินๆ บอลมองปาลแบบจับผิด ปาลอึกอัก แล้วเปิดประตูเข้าห้อง “อ้าวพี่ปาล ไหนพี่รินบอกนอนไม่หลับไง”
“อ่อ อยู่ๆ ก็ง่วงแล้วอ่ะ” ปาลทำท่าง่วง ปาลยิ้มๆ บอลกรอกตาไปมาแบบยิ้มๆ
ห้องริน รินเปิดประตูเข้ามาหน้ายิ้มๆ พอเห็นพายที่เตียงก็หุบยิ้ม “ยังไม่นอนเหรอคะ”
“ยังค่ะ นอนไม่หลับ รินโอเค รึยังคะ”
“ค่ะ รินขอโทษนะคะ ถ้าช่วงก่อนนี้ รินทำอะไรแปลกๆ รินอาจจะเครียดมากไปหน่อย”
“ไม่มีอะไรนี่คะ รินไม่ได้ทำไรสักหน่อย” พายพูดหน้ายิ้ม แต่รินรู้สึกไม่วางใจนัก สองคนยิ้มเฝื่อนๆให้กัน
ภายในห้องเปิดใหม่ โรงแรมบางบาป เดือนเตรียมตัวจะนอน ยุพดีเก็บโน้นนี่ในห้องอยู่ เสียงเคาะประตูดัง ยุพดีเดินไปเปิด ตกใจ “ณุ”
เดือนเด้งตัว เลิกนอนทันที วิษณุนั่งอยู่กับยุพดีและเดือนในห้อง เดือนหน้าตาอิ่มสุขมาก
“ณุมีไรรึเปล่า อยากให้แม่ช่วยอะไรไหม มาหาแม่ถึงห้อง”
“ผมก็แวะมาทักทายน่ะครับ หลังๆ ไม่ค่อยมีเวลาไปเยี่ยมเลย นี่แม่อุตส่าห์มาเยี่ยมถึงกอง”
“ไว้ปิดกล้อง เราชวนพี่ฝน ละก็แม่ไปเที่ยวกันไหมพี่ณุ บ้านเราไม่ได้ไปทะเลกับพี่ณุนานแล้ว ครั้งสุดท้ายก็ตอนที่เดือนรับปริญญาโน่น”
“ก็ดีนะ งั้นไว้เราไปภูเก็ตกันนะ ไปพักรีสอร์ทรินกัน” เดือนเบะปาก
“เออ เดือน พี่ฝากไปถามที่โรงแรมหน่อย พรุ่งนี้ทีมไฟเขาจะฝากของไว้ เขาจะช่วยดูให้เราได้ไหม”
“เดี๋ยวเดือนโทรไปก็ได้ค่ะ” เดือนจะหยิบโทรศัพท์ “เดินไปคุยดีกว่าเดือน จะได้รู้เรื่อง” เดือนงงๆ แต่ก็ยอมออกไป
พอเดือนไป ยุพดี วิษณุ สองคนนั่งคุยกัน วิษณุจ้องหน้าแม่
“ณุ มีอะไรรึเปล่าลูก ถ้าเดือนทำงานไม่ดี บอกแม่ได้นะ”
“เปล่าหรอกครับ ผมแค่อยากถามแม่ว่า ...ตั้งแต่แม่มาที่กองวันนี้ แม่เห็น หรือ..รู้สึกอะไรแปลกๆ บ้างไหมครับ”
ยุพดีหน้าเครียดขึ้นมาทันที ก่อนจะยอมพูดออกไป
“ณุอย่าหาว่าแม่บ้านะ..แต่แม่... แม่เหมือนได้ยินเสียง...เสียงผู้หญิงคนนึงร้องไห้....ที่ใต้ต้นไม้”
วิษณุอึ้ง เมื่อสิ่งที่หยาดพูดไว้อาจจะเป็นจริง ยุพดีคือแม่เยื้อน ยุพดีคุยกับณุต่อหน้าเครียดๆ
“แม่รู้สึกคุ้นเคยกับทุกอย่าง ต้นไม้นั่น ตึกนั่น....ละตอนที่แม่เดินไปถึงห้องใต้ดิน เสียงร้องไห้นั่น มันสับสนไป