บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 6
นางบาป ตอนที่ 6
บทประพันธ์ : กิ่งฉัตรบทโทรทัศน์ : จันมณี/ชื่นใจมาลี/ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมลสามารถรับชม นางบาป ได้ทุกวัน พุธ-พฤหัสบดี ทาง ช่อง 3 (คลิกเพื่อรับชม)
ภายนอกตึกวนาเทพ เห็นบรรยากาศกองถ่ายเตรียมงานถ่ายทำต่อ รินนั่งอยู่คนเดียว รินหยิบมือถือขึ้นมา กลั้นใจนิดหนึ่งแล้วเปิดดูรูปคู่ปาลกับพายในไอจี หน้าตาน้อยใจเบาๆ รินมองแล้วถอนสายตาออก นั่งถอนใจ เสียงคนเหยียบใบไม้ รินหวาดระแวง นั่งเกร็ง “ใครน่ะ”
เสียงเงียบ รินยังระวัง รินหยิบก้อนหินมาถือไว้ ที่พื้นเห็นเท้าคนเดินมา ไม่เห็นว่าเป็นใคร เสียงกรอบแกรบยังดัง รินชูก้อนหินในท่าพร้อมจะทุ่ม เห็นปาลโผล่มา ปาลเห็นรินจะทุ่มของใส่ก็ตกใจ “เฮ้ย! ใจเย็นคุณ”
รินตกใจ โล่งใจที่รู้ว่าเป็นปาล รินเสียหลักเกือบหงายหลัง ปาลเข้าชาร์จประคองไว้ มองตากัน รินรีบผละตัวออก
ภายในตึกวนาเทพ วิษณุยังนั่งมองผ้าเช็ดหน้าปักลายดอกรัก ก่อนจะวางกำไลลงข้างกัน หยดปรากฏตัวขึ้น
“นั่นมันกำไลของอีกำไล! นี่คุณพระจำเรื่องอีกำไลได้แล้วรึ”
วิษณุมองกำไลในมือ แล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมา หยดเดือดดาล หวงของ
“คุณพระจะกลับไปรักอินังกำไลอีกรึ ไม่ได้นะเจ้าคะ คุณพระสัญญากับบ่าวแล้ว ว่าจะยกบ่าวเสมอเหมือนนังกำไล บ่าวรอมานานชั่วกัปชั่วกัลป์ บ่าวทรมานนานกว่านี้ไม่ได้แล้วนะเจ้าคะ”
วิษณุเปิดประตูห้องพักแล้วเดินออก เบื้องหลังของวิษณุ ร่างหยดปรากฏขึ้นลางๆ คลานเข่าตามวิษณุ วิษณุไม่เห็นหยด
ภายนอกตึกวนาเทพ ปาล ริน สองคนนั่งคุยกันต่อ “เล่นอะไรบ้าๆ ดีนะฉันไม่ขว้างให้”
“คุณกลายเป็นคนขวัญอ่อนตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ก็ไม่ใช่เพราะคุณเหรอ ที่มาบอกให้ฉันต้องระวังตัว” ปาลอมยิ้ม “ยิ้มอะไรของคุณ”
“ก็ผมดีใจน่ะสิ”
“ดีใจที่เห็นฉันต้องพารานอยด์ตลอดเวลานี่นะ”
ปาลจริงใจ “ดีใจ..ที่คุณไม่พยายามทำตัว superwoman แล้วต่างหาก” รินส่ายหัวขำๆ
“เพราะนั่น...มันแปลว่า คุณไว้ใจและเชื่อผม” รินอึ้ง เขิน ปาลมองตาจริงใจ
“คุณนี่ติดนิสัยพระเอกนะ ต้องดูแลทุกคน” สองคนนั่งเงียบๆ ปาลพยายามจะพูดเรื่องพายขึ้นมา
“เอ่อ เรื่องผมกับน้องพายที่เค้าเม้าๆ กัน....”
“ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันสักหน่อย”