บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 4 หน้า 2
หน้ากิฟท์กลายเป็นกำไล กำไลไกวเปลให้ลูกน้อย กำไลร้องเพลง
“เจ้าเนื้อเอย ..เจ้าเนื้อเย็นเอย หนีแม่ไปเล่น เอย..อาบน้ำหาดทราย น้ำมาขึ้นมา เหมือนจะพาเจ้าลอยหาย”
ภายในห้องกิฟท์ “ดวงใจของแม่..เอ๋ย..เอย” ตากิฟท์กระตุกหนักขึ้น
ทางเดินโรงแรม พาไลกับต้นเดินมาถึงหน้าห้องพาไล “ฝันดีนะครับพี่พาไล”
ต้นจะเดินออก พาไลมองตามงอนๆ
“กรี๊ดดด” พาไล ต้น ชะงักมองไปยังที่มาของเสียง
ภายในห้องกิฟท์ กิฟท์เปิดไฟสว่างโร่ ยืนตัวสั่นมองไปรอบๆ พายได้แต่ยืนงง รินกับเดือนตามมายืนดู
“พี่กิฟท์ เป็นอะไรคะ เดือนกำลังจะเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงกรี๊ด ตกใจหมดเลย”
“กิฟท์ฝันอ่ะ กิฟท์ฝันเห็น หะ เห็น เห็นตัวเองเป็นกำไล อุ้มลูกอยู่ละก็ร้องเพลงกล่อมเด็ก แล้วพอกิฟท์ลืมตาขึ้นมา ก็มีเสียงเพลงกล่อมเด็กจริง พาย ไม่ได้ยินเหรอ”
“พายไม่ได้ยินอะไรเลยค่ะ” พาไล ต้น วิษณุตามเข้ามา “มีอะไรกันเหรอครับ พี่ได้ยินเสียงน้องกิฟท์กรี๊ดลั่นเลย”
กิฟท์เห็นต้นก็รีบโผไปหา “พี่ต้น กิฟท์โดนผีหลอก”
“ใจเย็นๆ ก่อนนะกิฟท์ มีอะไรกันครับพาย”
“กิฟท์เค้าฝันร้ายน่ะค่ะ เค้าฝันเห็นตัวเองเป็นกำไล” วิษณุชะงักไป
“คุณกิฟท์อาจจะเครียดมากเกินไป พรุ่งนี้เราถ่ายฉากที่กิฟท์ต้องกล่อมคุณแดงเลยเก็บเอามาฝัน”
“ฝันบ้าอะไรล่ะ ตื่นมาฉันก็ได้ยินเสียงเพลงกล่อมเด็กจริงๆ กิฟท์พูดจริงนะคะ พี่ต้น..เสียงมันมาจากตรงนั้นอ่ะ”
กิฟท์ชี้ไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง เดือนกลบพิรุธ
“แล้วพายได้ยินอะไรไหมคะ”
“พายหลับสนิทเลยค่ะพี่พาไล”
“งั้นผมว่าคงไม่มีอะไรมั้งฮะ”
“ไม่มีได้ไงคะ ก็กิฟท์ได้ยินจริงๆ พายหลับลึกจะไปได้ยินได้ไงล่ะ ไม่รู้ล่ะ คืนนี้พี่พวกๆ ห้ามนอน ต้องอยู่เป็นเพื่อนกิฟท์” วิษณุกับปาลทำหน้าอ่อนใจ “แต่นี่เราก็อยู่ที่โรงแรมบางบาปนะครับ คงไม่มีอะไรหรอกครับกิฟท์”
“แหม พี่ณุก็พูดอย่างกับผีมันเดินไม่ได้ เค้าอาจจะไม่พอใจเราแล้วตามมาที่โรงแรมบางบาปก็ได้นี่คะ”
“กิฟท์ใจเย็นๆ นะคะ พี่ว่าน้องกิฟท์คงกังวลงานมากไปนะ เข้านอนเถอะนะคะ”
“พี่ต้นไม่เชื่อกิฟท์เหรอ ว่าผีหลอกจริงๆ”