บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 4 หน้า 4
เดือนมองทั้งคู่ยิ้มๆ แล้วแอบถ่ายรูปไว้ ก่อนจะเดินออกไป สวนกับบอลที่เดินเข้ามาพอดี
“อ้าว เดือน เห็นพี่ปาลกับพี่พายไหมครับ”
“อยู่ข้างในน่ะค่ะ” บอลยิ้มให้เดือน แล้วเดินเข้าไป “นายปั้น กับนางหยาด พร้อมยังครับ”
พายหลุดจากภวังค์ “พร้อมค่ะ ไปกันค่ะพี่ปาล” ปาลกับพายเดินออก เหลือแต่คอสตูม เดือนเดินเข้ามา คอสตูมเก็บของ แล้วม้วนสไบเก็บ
ภายในตึกวนาเทพ วิษณุบรีฟกิฟท์อยู่
“ฉากนี้คุณกำไลรู้ข่าวว่าตัวเองทั้งท้องคุณวาด ท้องที่สองและกำลังจะบอกข่าวดีพระวนาเทพ เปิดมา คุณกำไลนั่งเลี้ยงคุณแดงอยู่นะ”
“เดี๋ยวพี่ขอซ้อม Block ทีนึง”
“เล่นจริงเลยไม่ได้เหรอคะ กิฟท์ทำการบ้านมาแล้ว” กิฟท์ทำท่าแบบโปรๆ วิษณุเหนื่อยใจ แต่เก็บอาการ
“โอเคครับ งั้น กล้องพร้อมนะ แอ๊คชั่น” กิฟท์เดินไปอยู่ที่ blocking เปลเด็ก มองลงไปเห็นตุ๊กตาในเปล นึกถึงตอนอุ้มลูกในฝันเมื่อคืน กิฟท์เกิดอาการหลอนอีกครั้ง กิฟท์กลัวแต่พอได้ยินเสียงแอ๊คชั่น ก็เข้าซีนได้
“เอ่ เอ เจ้าเนื้อเอย ..เจ้าเนื้อเย็นเอย หนีแม่ไปเล่น เอย..”
ภายในห้องแต่งตัว คอสตูมกำลังม้วนสไบเก็บ... ได้ยินเสียงเพลงกล่อมเด็กดัง
“อาบน้ำหาดทราย น้ำมาขึ้นมา เหมือนจะพาเจ้าลอยหาย”
คอสตูมเดินวนหาที่มาของเสียงไปเรื่อยๆ เริ่มหลอน
ภายในตึกวนาเทพ กิฟท์ทำการแสดงต่อ อุ้มทารก หน้าตาอ่อนโยน ร้องเพลงต่อ “ดวงใจของแม่..เอ๋ย..เอย”
“กรี๊ดดด”
วิษณุหงุดหงิดสุดๆ “คัท! บอลไปดูดิ มีไร”
“ครับพี่” ทุกคนมองไปที่มาของเสียง แล้วรีบวิ่งไปดู
ภายในห้องแต่งตัว ทุกคนไปรุมดูคอสตูม ปาลกับพายยืนมองอย่างงงๆ
“พะ พี่ได้ยินเสียงเพลงกล่อมเด็กดังมาจากในตู้”
“มีใครได้ยินอีกไหมคะ”
“ตอนนั้นพี่อยู่คนเดียวน่ะค่ะ”
“ผมกับพายก็ออกไปแล้ว”