บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 4 หน้า 3
“ถ้ากิฟท์กลัว พี่ว่าคืนนี้ก็สวดมนต์ก่อนนอนนะ และก็เปิดไฟนอน โอเคไหม”
“ก็ได้ แต่ถ้ากิฟท์ได้ยินอีก กิฟท์จะหอบผ้าไปนอนห้องพี่ต้นจริงๆ ด้วย” ทุกคนชะงักไปแป๊ป
“แหม กิฟท์ล้อเล่นค่ะ พี่ต้นก็ทำหน้าซีดยังกับโดนผีหลอกเองงั้นแหละ กิฟท์ไม่ไปหรอกค่ะ ไปห้องพี่ต้น กลัวจะโดนผีผ้าห่มแทน” กิฟท์ว่าพลางหัวเราะคิกคัก “แซวพี่ได้แบบนี้ งั้นพี่ว่า กิฟท์คงหายกลัวผีแล้วล่ะ ผมว่าทุกคนกลับไปพักผ่อนได้ละมั้งครับ ฝากน้องพายดูกิฟท์ด้วยนะ”
“ค่ะ ขอโทษทุกคนด้วยนะคะ”
“โอ๊ย พาย จะมานางเอกอะไรแถวนี้อีก ปล่อยให้กิฟท์เป็นนางร้ายอีกละ” กิฟท์เดินเข้าห้องไปอย่างเง้างอน
รินมองอย่างเหนื่อยใจ “ดีนะที่เราเหมาทั้งชั้น ไม่งั้นแขกห้องอื่นคงโวยลั่นแน่”
วิษณุตบบ่าริน “เอาหน่าริน เรียบร้อยแล้ว รินไปพักไป” ทั้งหมดส่ายหัวแล้วแยกย้ายกันกลบห้องพัก
วันใหม่ วิษณุเตรียมงานอยู่ไกลๆ กับตากล้อง บอลนั่งดูเบรกดาวน์อยู่กับริน
“เห็นพี่ปาลบอกเมื่อคืนคุณกิฟท์เจอผีหลอกเหรอพี่”
“อือ เค้าว่าได้ยินเสียงเพลงกล่อมเด็ก กรี๊ดซะลั่นโรงแรมบางบาป แกหลับเป็นตายอะไรขนาดนั้น ไม่ได้ยินเลยรึไง”
“โห พี่ เมื่อวานวันอาเภทอะไรก็ไม่รู้ ทำงานทั้งวันแถมพาพี่ไปส่งโรงพยาบาล ผมก็เหนื่อยดิคร้าบบ”
ต้นเดินถือกาแฟออกมาในชุดพระวนาเทพ พร้อมกิฟท์เดินไปหาริน รินจะยกเก้าอี้ไปไว้ตรงมอนิเตอร์ ต้นรีบเข้ามาช่วย “ผมช่วยครับ”
“อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ”
“อย่าดีกว่าครับ แขนยังเข้าเฝือกอยู่ จะหายช้าเอานะครับ”
“แหม ห่วงเหลือเกินนะคะผู้จัดของพี่ต้นนี่ ที่เมื่อคืนกิฟท์โดนผีหลอก ไม่เห็นห่วงแบบนี้บ้างเลย”
“พี่ก็ตามไปดูไมใช่เหรอคะ” รินหน้าเซ็งๆ บอลพยายามหาทางปลีกตัวออกจากวง
“เออ เดี๋ยวผมไปตามพี่ปาลกับพี่พายก่อนนะพี่”
“อยู่ในห้องแต่งตัวน่ะค่ะ ต่อบทกันสวีทอยู่เชียว” รินได้ยินแต่ทำหน้านิ่งๆ
ภายในห้องแต่งตัว ปาลกับพายต่อบทกันอยู่
“หยาด...ฉันรักหยาด หยาดไม่เข้าใจรึ ตั้งแต่ฉันได้เข้ามาเป็นนายช่างที่นี่ ฉันได้เห็นหน้าหยาด หยาดเหมือนหยาดน้ำค้างที่พรมลงในจิตใจฉัน ทุกคืนความคิดถึงและความอาลัยที่มีต่อหยาด ผูกอยู่ในใจฉัน... จนฉันไม่รู้จะคลายมันลงได้อย่างไร” ปาลส่งสายตามา พายมองอย่างเคลิบเคลิ้ม