บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 1 หน้า 2
24 มีนาคม 2557 ( 10:52 )
3.7M
6
ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ ..... หลายปีต่อมา ในห้องประชุมกำลังฉายคลิปเปิดตัว “บริษัท เขมชาติ จำกัด” (Khemchart) เป็นภาพโรงงาน ภาพลายผ้า และภาพการผลิตดูยิ่งใหญ่อลังการ และเมื่อคลิปสิ้นสุดลง แล้วจบที่โลโก้ของบริษัท จอค้างที่โลโก้ ไฟที่เวทีส่องมาที่โพเดี้ยมเห็น “เขมชาติ” ยืนอยู่ในชุดสูทอย่างเท่ ผมหวีเรียบ เนี้ยบ กริบ เสื้อผ้าแบรนด์เนมหรูดูดี แววตานิ่ง เย็นชา ไม่มีความเจ็บปวดหลงเหลือ เสียงปรบมือดังก้องห้องประชุม
เขมชาติเอ่ยทักทายด้วยภาษาฝรั่งเศส “สวัสดีครับทุกท่าน”
ระหว่างนั้น ไฟค่อยๆ สว่างเห็นว่าเป็นห้องประชุมขนาดกลาง มีชาวต่างชาติร่วมประชุมอยู่ประมาณ 10 กว่าคน เกือบทั้งหมดเป็นชาวยุโรป
“ผม .. เขมชาติ ธีระราช รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้มาพบกับทุกท่านพร้อมกับความงามบนผืนผ้าที่เราภูมิใจ ด้วยเทคโนโลยีการทอที่ทันสมัย ผสมผสานกับการออกแบบลวดลายอันเป็นเอกลักษณ์ ... “เขมชาติ” พร้อมแล้วที่จะก้าวสู่ตลาดโลก..” เขมชาติยิ้มอย่างมั่นใจ
ที่ฮ่องกง ในห้องประชุม เขมชาติกำลังนำเสนอลายผ้าซึ่งเป็นลายไทยโบราณดูขรึมขลังและร้อนแรงอยู่ในทีให้กับนักออกแบบชาวจีน
“ผมขอแนะนำคอลเลคชั่นใหม่ที่ได้แรงบันดาลใจมาจากลายเขียนไทยโบราณ ทอด้วยเส้นด้ายทำจากสีที่ย้อมขึ้นพิเศษ เพื่อให้ได้เฉดสีที่แปลกใหม่ ผ่านกรรมวิธีการทอที่พิถีพิถัน ครบทั้งความทนทาน....สวยงาม..และเปี่ยมเสน่ห์ ผ้าทุกชิ้นของเขมชาติเป็นมากกว่าของตกแต่ง แต่เป็นงานศิลปะที่ควรค่าแก่การสะสมอย่างแท้จริง ... ขอบคุณครับ...Xie Xie”
เสียงปรบมือดังก้องไปทั้งห้องประชุม เขมชาติยืนยิ้มอยู่บนเวที อย่างมั่นใจ และเท่มาก
หลังจบประชุมวันนั้นชายหนุ่มเดินออกจากโรงแรม มีพนักงานลากกระเป๋าเดินทางตามมา สาวๆมองตามเป็นทาง เขมชาติเชิดใส่ ไม่สนใจแม้แต่น้อย นิ่งและเย็นชา และหยิบโทรศัพท์มาโทรออก
“คุณสมคิดผมกำลังจะออกจากโรงแรม” เขมชาติพูดพลางหยิบแว่นดำมาใส่อย่างเท่ !!!
ในห้องทำงานที่บริษัทเขมชาติ สมคิดลุกพรวดขึ้นด้วยความตื่นตัวอย่างแรง
“ครับๆ ได้ครับ ผมกับวิบูลย์จะไปรอรับที่สนามบิน เจอกันครับคุณเขม!”
สมคิดวางสายจากเขม หันไปสบตากับมาลัยทันที มาลัยมองตาสมคิดก็เก็ทได้ในทันทีว่าจะต้องทำอย่างไร มาลัยรีบกดโทรศัพท์ไปหาวิบูลย์
“คุณวิบูลย์คะ!”