บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 25 หน้า 4
“แต่ที่ผมไปไม่ได้ เพราะผมเป็นห่วง อยู่คนเดียวกลางป่าแบบนี้ได้ยังไง คุณก็รู้ว่าคุณไม่ใช่ตัวคนเดียวเหมือนเมื่อก่อน เกิดเป็นอะไรขึ้นมา ลูกจะพลอยเป็นอันตรายไปด้วย”
“ฉันบอกแล้วไงว่า ไม่มีลูกใครทั้งนั้น ฉันไม่ได้ท้อง!!”
“ผมไม่เชื่อ จนกว่าคุณจะยอมไปหาหมอ และตรวจให้รู้กันไปเลยว่าคุณไม่ได้ท้อง”
“ฉันไม่ไป!”
“คุณไม่ไป ผมก็ไม่กลับ!”
สองคนประสานสายตาไม่มีใครยอมใคร สุริยงตัดบท “ตามใจ!! อยากอยู่ก็อยู่ไป แต่อย่าเข้ามาใกล้ฉัน และอย่ามายุ่งกับฉัน!” สุริยงเดินมาเปิดประตูรถด้านหลัง และหยิบถุงของที่ซื้อมาจากตลาดออกมา มีผัก ผลไม้ และ แผงไข่ เขมชาติรีบเข้าไปช่วย
“ผมช่วย” เขมชาติพุ่งเข้ามาหยิบถุงของ
“ไม่ต้อง!! อย่ามายุ่งกับฉัน ปล่อย”
เขมชาติยื้อไม่ปล่อย “ผมอยากช่วย คนกำลังท้องกำลังไส้ถือของหนักมันไม่ดี”
สุริยงได้ยินคำว่าท้องแล้วโมโหเดือด พลิกถาดไข่ในมือใส่หน้าเขมชาติเลย ไข่แตกใส่เขมชาติเลอะไปทั้งตัว
เขมชาติยืนอึ้ง
“ฉันบอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่งกับฉัน .. และไม่ต้องเสแสร้งแกล้งทำดี ความดีที่แฝงไว้ด้วยมารยา มันทำอะไรฉันไม่ได้อีกต่อไป ฉันขอย้ำ ฉันไม่ได้ท้อง ต่อให้ของหนักกว่านี้ ฉันก็ถือเองได้!!” สุริยงกระชากถุงของไป แล้วเดินเข้าบ้าน เขมชาติได้แต่ยืนอึ้งอยู่ที่เดิม ตัวเลอะไปด้วยไข่ เขมชาติถอนใจ..เฮ่อ..ทำไงดี?
สุริยงเดินเข้ามาในบ้าน วางของ แล้วก็ยืนครุ่นคิดด้วยความหงุดหงิด..คำพูดของเขมชาติลอยวนเวียนในความคิด
เขมชาติหน้าตาน่าสงสาร “คุณเอื้อบอกความจริงหมดแล้ว คุณแต่งงานเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อได้รับสิทธิ์ในการดูแลไก่ ไข่ คุณไม่ได้แต่งงานเพื่อเงิน ผมขอโทษนะวดี ขอโทษที่เข้าใจผิดมาตลอด ขอโทษที่ไม่รู้จักคุณดีพอ ผมขอโทษ...”
แต่ภาพตอนเขมชาติเล่นละครที่สวิสก็ผุดขึ้นมา “ดอกฟอร์เก็ต มีน็อต มีความหมายแทน “รักแท้” นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ผมอยากจะบอกคุณ ผมไม่เคยลืมเรื่องระหว่างเราเลยนะวดี ผมไม่เคยลืมวันแรกที่เราเจอกัน ช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ทุกความใส่ใจ ความห่วงใยที่คุณมีให้ผม ผมจะไม่มีวันลืม “สุริยาวดี” ผู้หญิงที่ใช้ความรักสอนให้ผมรู้จักความรักที่แท้จริง“
สุริยงหวนนึกถึงตอนที่อ่านจดหมายของเขมชาติ “คุณสอนผมเก่งมาก เก่งจนผมทำตามได้อย่างแนบเนียน คุณยัง “หลง” ไม่ลืมหูลืมตา ผมวางแผนให้คุณตายใจ เปิดโรงแรม สร้างฉากโรแมนติก ย้อนอดีต พูดความหลัง เพื่อฝากรอยประทับไว้ในชีวิตคุณ คุณจะผ่านมือชายมาสักกี่คนก็ช่าง..แต่ผมต้องเป็นหนึ่งที่คุณจะไม่ลืมไปตลอดชีวิต”