บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 20 หน้า 3
“หวังว่าผมจะเป็นเจ้านายผู้โชคดีคนนั้นนะครับ” ชนะยิ้มรับเลย...หน้าบาน...สุริยงยิ้มตอบ...เขมชาติปรายตามามองด้วยความหมั่นไส้
“คุณชนะทราบเรื่องงานแต่งงานของผมกับคุณเกนแล้วใช่ไหมครับ”
ชนะพยักหน้า “ใช่ครับๆ แสดงความยินดีด้วยนะครับ”
“ขอบคุณครับ..เพราะงานแต่งงานนี่แหละ ที่ทำให้ผมต้องมาที่นี่..คือ คุณเกนเขาอยากให้สุริยงไปช่วยจัดงานน่ะครับ เขาไม่ไว้ใจพวกเวดดิ้งแพลนเนอร์”
ชนะหันไปพูดกับสุริยง “แล้วคุณสุว่ายังไงครับ?”
“ดิฉันต้องฝากขอโทษคุณเกนหลงด้วยค่ะแต่ดิฉันเลือกทำงานที่นี่ ฉันอยากทำงานของคุณชนะให้ดีที่สุด”
ชนะฟังสุริยงแล้วยิ้ม..ปลื้มๆ เขมชาติหมั่นไส้ “ทางเราก็ไม่ได้ขอให้กลับไปอยู่ยาว! แค่อยากได้มาช่วยงาน แค่ชั่วคราว พอจัดงานนี้เสร็จแล้วจะไปไหน ก็เชิญตามสบาย” เขมชาติจงใจพูดให้สุริยงรู้สึกว่าตัวเองไม่สำคัญ!
“ถึงจะแค่ชั่วคราว ดิฉันก็คงไม่รับ เพราะเวลาถึงแม้จะสั้นๆ ก็มีค่า ดิฉันอยากทำเฉพาะสิ่งที่อยากทำเท่านั้น!!”
ชนะรู้สึกบรรยากาศแปลกๆ “เอ่อ จริงๆทางผมก็ไม่มีปัญหานะครับ ถ้าเพื่อคุณเกน ผมให้คุณสุไปได้ แต่คุณเขมคงต้องเคลียร์กับคุณสุเองแล้วล่ะครับ”
“จะไม่มีการคุยอะไรกันอีกแล้วค่ะ สุพูดคำไหนคำนั้น ไม่เปลี่ยนใจแน่นอน”
ชนะอึ้งๆ ไป ที่สุริยงดูใจแข็งกับเขมชาติเป็นพิเศษ
“ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้ว สุขอตัวกลับไปทำงานก่อนนะคะ เสียเวลามามากแล้ว”
เขมชาติเห็นสุริยงจะเดินหันหลังจากไปง่ายๆ ความเจ็บใจจึงพูดโพล่งออกไป “คุณชนะครับ รีสอร์ทคุณสวยดีนะครับ บรรยากาศก็ดี พนักงานก็เป็นมิตร ผมว่า..ผมขอพักที่นี่สักวันสองวัน ไม่ทราบว่า ยังพอมีห้องว่างหรือเปล่าครับ”
สุริยงอึ้ง หันขวับมา ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง!! เขมชาติยิ้ม.. สายตาบ่งบอกว่าเรื่องมันไม่จบง่ายๆแน่!
“คุณอาหน้ายักษ์มาพักที่รีสอร์ทเราหรือคะ แย่แล้ว!!” ฮันนี่ตื่นตกใจ!!
“ฮันนี่ พ่อบอกแล้วไงคะ ว่าอย่าเรียกคุณอาเขมชาติเขาแบบนั้น”
“แต่เขาไม่ใช่คนดีนี่คะ”
ชนะยิ่งทำสีหน้าปราม ฮันนี่ทนไม่ได้ต้องพูด
“ตอนที่เขามาหาน้าสุ เขาโกหกว่าชื่อเอื้อ เพื่อให้น้าสุออกมาหาเขาค่ะ”
ชนะอึ้ง “นี่พูดจริงๆหรือลูก”