บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 2 หน้า 3
26 มีนาคม 2557 ( 10:49 )
3.7M
6
เอื้อให้สัมภาษณ์ในทีวี “ผมเป็นคนมองโลกในแง่ดีนะครับ และชอบมองหาโอกาสในวิกฤติ ผมมองเห็นโอกาสในการนำเสนอสินค้าใหม่ๆที่ลูกค้าต้องการในภาวะที่เศรษฐกิจผันผวน เช่น การป้องกันความเสี่ยงด้านอัตราแลกเปลี่ยน ประกันที่ให้ผลตอบแทนสูงแต่ความเสี่ยงต่ำ”
ที่บ้านของสุริยงมีภาพถ่ายบนผนังซึ่งภาพของ ไก่ ชวลิต และ ไข่ ถ่ายคู่กันสามคน ส่วนที่ห้องทำงานของเอื้อก็มีภาพภาพถ่ายของชวลิตคู่กับเอื้อดูรู้ว่าพ่อลูกที่สนิทสนมกันมาก ... ทำให้พอจะเดาได้ว่า...ไก่ ไข่ และ เอื้อ มีพ่อคนเดียวกันคือชวลิต
ที่ห้องทำงานของเอื้อ บัญชาหันมาปิดรายการ “ทางรายการต้องขอบคุณคุณเอื้อมากนะครับ โอกาสหน้าจะขอสัมภาษณ์เรื่องอื่นๆนอกเหนือจากเรื่องเศรษฐกิจบ้าง โดยเฉพาะเรื่องหัวใจคงมีสาวๆหลายคนอยากรู้”
เอื้อขำอายๆ “ได้ครับ”
บัญชาพูดกับผู้ชม “ในวันนี้ผมต้องลาไปก่อนนะครับ สวัสดีครับ” บัญชาและเอื้อยิ้มกับกล้อง
โปรดิวเซอร์ตะโกนขึ้น “โอเคครับ! ขอบคุณครับ!!!” โปรดิวเซอร์สั่งตัดสัญญาณ
เอื้อยกมือไหว้ “ขอบคุณทุกคนนะครับ ผมให้เลขาจัดอาหารว่างไว้ให้ เชิญทุกคนตามสบายนะครับ”
“ขอบคุณครับ”
เลขากับเจ้าหน้าที่ยกของว่างเข้ามาเสิร์ฟ เอื้อยิ้มอย่างกันเองเดินออกไป ระหว่างเดินเอื้อกดโทรศัพท์หา “หนูเล็ก”
โทรศัพท์มือถือสุริยงอยู่ในกระเป๋าเสื้อสูท โทรศัพท์สั่น สุริยงหยิบมาดู ขึ้นชื่อ “เอื้อ” สุริยงกดตัดสายทิ้ง สุริยงกำลังยืนคุยกับวิบูลย์ ข้างๆมีกองผ้าตัวอย่างเยอะมาก สูงท่วมหัว วิบูลย์ยืนดูแฟ้ม เช็คแล้วหันมาบอกสุริยง
“โอเคครับ เรียบร้อย ครบตามที่คุณเขมต้องการ”
“ขอบคุณค่ะ”
“ผมให้คนช่วยยกขึ้นไปนะครับ”