บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 6 หน้า 5
ศรีจิตรา สาลินกำลังเก็บพืชสวนครัวริมรั้ว สาลินมองไปยังสวนบ้านคุณหญิง ประตูรั้วเปิดอยู่ เห็นคนสวนรดน้ำต้นไม้อยู่ไม่ไกล “พี่ศรี เตรียมทำน้ำปลาหวานไว้เยอะ ๆ เลยนะ”
“ทำไมล่ะ”
“สาจะไปเก็บมะม่วงมากินน่ะซี” สาลินไม่รอให้ศรีจิตราทัก ลอดรั้วเข้าบ้านคุณหญิงทันที
“ยายสา อย่าเข้าไป เฮ้อ ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ” ศรีจิตราส่ายหน้า สะดุ้งเมื่อรถคุณชายรองแล่นเข้ามา ศรีจิตรามองอย่างแปลกใจเพราะไม่คุ้น รีบหลบเข้าหลังพุ่มไม้แอบดู รถแล่นมาจอดหน้าบ้าน นายยอดรีบเปิดประตูให้คุณสอางค์ คุณชายรองก้าวลงจากรถอีกด้าน ศรีจิตรามองตะลึง
“ขอบคุณนะคะคุณชายรอง ที่แวะมาส่งดิฉัน”
“ไม่เป็นไรครับคุณป้า เพราะผมแวะมาที่สีลมอยู่แล้ว” คุณชายรองอึดอัด “เออ....ถ้าอย่างนั้น ผมลาเลยนะครับ”
“อุ๊ย อย่าเพิ่งซีคะ ไหน ๆ มาแล้วเข้าไปนั่งพักในบ้านก่อน เดี๋ยวจะเรียกแม่ศรีจิตรามากราบคุณชายด้วย”
“ครับ”
“งั้นเชิญที่ห้องรับแขกก่อนนะคะ”
“ผมขอเดินชมสวนสักครู่นะครับ”
“ได้ค่ะ” คุณสอางค์รีบเดินเร็วเข้าบ้านไปทันที ศรีจิตรามองคุณชายรอง
“บ้านร่มรื่นดีนะ” คุณชายรองชวนนายยอดคุย
“ครับ.....สาว ๆ ที่นี่ก็สวยน่ารักกันทุกคนเลยครับ โดยเฉพาะคุณศรีจิตรา”
“งั้นงานนี้คุณป้าก็ตั้งใจจะให้ฉันมาพบเขา”
“ผมก็ว่าอย่างนั้นล่ะครับ” คุณชายรองส่ายหน้าถอนใจ “แล้วทำไมคุณชายทำหน้าเบื่ออย่างนั้นล่ะครับ”
“ก็ฉันไม่ได้อยากมาเจอน่ะซี ผู้ใหญ่ก็ชอบบังคับฉันเสียจริง”
ศรีจิตรานิ่งงัน ทำอะไรไม่ถูก คุณชายรองเดินแยกไปทางรั้วบ้าน อีกด้านศรีจิตราน้ำตารื้นขึ้น ค่อย ๆ ไหลพรากอาบแก้ม
คุณสอางค์เอะอะต่อหน้ายายพิศ กำไลที่หอบแฮ่ก บรรดานางคนใช้วิ่งหาสองสาวกันอยู่ด้านนอก “อ้าว หาตัวไม่เจอเหรอ”
“ค่ะ ก็เห็นอยู่เมื่อกี้ทั้งคุณสา คุณศรี หายไปข้างไหนแล้วไม่รู้” ยายพิศงง
“ฉันอุตส่าห์วางแผนคะยั้นคะยอให้คุณชายแวะมา จะได้เจอกับยายศรี แต่มาถึงแล้วกลับไม่เจอ เวรกรรมจริง ๆ เอ๊ะ....แล้วยายสร้อยล่ะ หายไปไหน”
“ออกไปตลาดค่ะ” กำไลตอบ
“เออ เจริญ เจริญกันทุกคน อ้าว ยืมซึมกะทืออยู่ทำไม ออกไปรับหน้าคุณชายก่อนซี้”
“ค่ะ ค่ะ เตรียมน้ำเตรียมท่า นังกำไล” แม่พิศสั่ง ทุกอย่างดูวุ่นวายขายปลาเจ่า