บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 30
ร้านทำผมเกศมณี คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงกำลังนั่งอบผมอยู่ อ่านหนังสือสตรีสยามไปด้วย เสียงกระแอมดังข้าง ๆ คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงหันไปพบว่าจรวยกำลังอบผมอยู่เช่นกัน “อุ๊ย สวัสดีค่ะคุณหญิง โลกกลมจังนะคะ”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเห็นจรวยม้วนโรลเต็มหัว ชุดโชว์อกตามเคย ก็เลิกคิ้ว “ฐานะอย่างเธอมาร้านแบบนี้ด้วยเหรอ”
“ทำไมจะมาไม่ได้ล่ะคะ ดิฉันน่ะเป็นสะใภ้ใหญ่ของวังวุฒิเวสม์นะคะ”
“ลืมไปว่าเธอคือสะใภ้ใหญ่” จรวยมองค้อน คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงยิ้มหยันๆ “อย่าบอกนะว่าเป็นความบังเอิญที่เธอมาเจอฉันวันนี้”
“ค่ะ ดิฉันตั้งใจมาพบคุณหญิง เพราะมีเรื่องร้อนใจค่ะ”
“อะไร”
“คุณหญิงขา ถ้าคุณหญิงเข้ามาเป็นสะใภ้รองทั้งๆ ที่เสด็จไม่ทรงปลื้ม เกิดเสด็จกริ้วขึ้นมาพวกดิฉันไม่โดนไล่ออกจากวังกันหมดตำหนักเหรอคะ” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงฟังแล้วหัวเราะระรื่น จรวยมองค้อน ๆ
หน้าตำหนักใหญ่ สาลินกับศรีจิตราเดินมาด้วยกัน รถตาผลจอดรออยู่ สาลินหน้ายิ่งหมองกุมมือศรีจิตราที่หน้าผ่อง ชุดแหวกจนเห็นต้นขาผ่อง
“พี่ศรีต้องทำใจนะคะ เขารักกันมาเกือบสิบปี รักไม่มีวันเสื่อมคลาย เราอย่าไปแทรกกลางความรักของเขาเลย”
“เรา สาพูดว่า “เรา” หรือสา”
“สาหมายถึงว่า พี่ศรีอย่าไปขวางทางรักเขาเลย”
ศรีจิตราแซวเล่น “แต่ถ้าคุณชายรองไม่ได้รักคุณหญิงมากอย่างที่สาคิดล่ะ”
“พี่ศรี นี่พี่ศรียังหวังลมๆ แล้งๆ อยู่อีกหรือ” สาลินยิ่งทุกข์ทนหน้าหมอง ศรีจิตรากลับยิ้มหน้ากระจ่างสด “เอ....ทำไมพี่ศรีหน้าตาไม่ทุกข์ร้อนเลยล่ะหรือว่าพี่แกล้งทำ ใจจริงน่ะอยากจะร้องไห้วันละร้อยหนใช่ไหม”
“แล้วสาล่ะ อยากจะร้องไห้วันละร้อยหนบ้างไหม”
ศรีจิตราขำ สาลินยิ่งงง เดินมาถึงรถตาผล มองเลยไปเห็นรถของคุณชายเล็กจอดอยู่ “ลุงผล นั่นรถคุณพลนี่”
“ครับ ใช่รถคุณพลครับ”
ศรีจิตราเอะใจ “สา ลุงผล แน่ใจนะว่านี่รถคุณพล”
“แน่นอนครับ ผมจำรุ่นกับทะเบียนรถได้ เอ แต่คุณพลมาทำอะไรที่วังนี่ล่ะครับ”
สาลินยังใสซื่อ “คงแวะมาเยี่ยมคุณชายเล็กมังคะ” ตาผลพยักหน้า
ศรีจิตราแน่ใจแล้วว่าใครคือใคร ยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมานิดหนึ่ง
ร้านทำผมเกศมณี คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงมองจรวยอย่างสมเพช “เธออย่าลืมนะว่าฉันคือผู้ที่เหมาะสมที่สุดที่จะเป็นสะใภ้อันดับหนึ่งของวังวุฒิเวสม์ ฉันคือหม่อมราชวงศ์หญิงเทพีเพ็ญแสง รัชนีกุล และฉันครองรักกับคุณรองมานานนับสิบปี”