รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 30 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 30 หน้า 2
2 พฤศจิกายน 2558 ( 21:12 )
10.2M
สะใภ้จ้าว ตอนที่ 30
16 หน้า

“แต่คุณหญิงไม่ใช่คนที่เสด็จทรงปลื้ม ไม่งั้นคงไม่ทรงจับคู่คุณรองกับยายศรีจิตราหรอก” 

“คนที่เสนอให้จับคู่คือยายแก่สอางค์ต่างหาก เพราะอยากให้หลานตัวเองได้ดี”

“จริงซี”

“ฉันนี่แหละคือคนที่คู่ควรที่สุด เด็จป้าทรงรักคุณรองมาก ถ้าคุณรองตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว เด็จป้าต้องทรงยอมตามทุกอย่าง”

“ได้ยินอย่างนี้ดิฉันก็คลายใจ เฮ้อ ตอนแรกกลัวว่าเรือนหอจะถูกทุบทิ้งเสียอีก”

“เรือนหอเหรอ จริงซี สร้างเสร็จไปแค่ไหนแล้ว”

“กว่าครึ่งแล้วค่ะ”

คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงหน้าระรื่น คิดถึงภาพตัวเองเป็นเจ้าหญิงของปราสาท มวยมณีเดินสวยเข้ามา เปิดเครื่องอบผมออก ผมคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเป็นมวยงดงาม  คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงลุกไปมองดูตัวเองในกระจก

“อบเสร็จแล้วค่ะคุณหญิง งามแท้ๆ จะไปงานไหนคะคืนนี้”

“คืนนี้คงงดออกงาน เพราะพรุ่งนี้ฉันคิดว่าจะเข้าวัง” จรวยหันขวับมามอง “กะว่าจะเข้าไปดูเรือนหอของฉันเสียหน่อย” จรวยอ้าปากค้าง  

 

วันรุ่งขึ้น วังวุฒิเวสม์ เรือนหอก่อผนังแล้วแต่ไม่ได้ฉาบปูน คนงานทำงานกันแข็งขัน ที่ศาลาเล็กริมบึง เสด็จประทับอยู่ที่ชุดสนาม คุณสอางค์ มาลา วรรณา จัดครื่องสุธารส คุณชายเล็กเดินเหงื่อท่วม ยิ้มเผล่มา เสด็จทรงส่งซับพระพักตร์ให้ คุณชายเล็กเอางานรับมา เสด็จทรงชี้ให้นั่งตรงข้าม 

“เป็นพระกรุณาพะยะค่ะ”

“นี่....ตารองไม่มาดูเลยใช่ไหมนี่ อะไร บ้านตัวเองแท้ๆ” เสด็จคล้ายทรงมีความในพระทัยอย่างหนึ่ง 

คุณสอางค์ร้อนใจ “คงงานยุ่งน่ะเพคะ”

“ฉันให้เธออยู่แทนดีกว่า ตารองไม่ต้องอยู่แล้ว” 

คุณสอางค์สะดุ้ง มาลา วรรณาคิกคัก คุณสอางค์ถลึงตา 

คุณชายเล็กทำคอหด “โธ่....เกล้าไม่อาจเอื้อมแย่งของพี่รองหรอกพะย่ะค่ะ”

“ก็ดูเหมือนว่าเขาจะสละทิ้งแล้วนี่”

“โธ่ อย่ากริ้วพี่รองเลยพะย่ะค่ะ”

“เฮ้อ....ถ้าเจ้ารองเขามาเช้าถึงเย็นถึงศรีจิตราบ่อยๆ เหมือนแก ก็คงจะรักหมดใจได้เหมือนกัน” คุณชายเล็กหลบสายพระเนตร คุณสอางค์ มาลา วรรณามองหน้ากันงงๆ ไม่เข้าใจที่เสด็จตรัส “แล้วเรื่องพี่ชายเธอกับหญิงก้อยจะเอายังไงกันแน่ ฉันเห็นแล้วนะ ข่าวเดทกับแม่ก้อยไม่เว้นแต่ละคืนน่ะ”

“เกล้าก็ไม่เข้าใจพี่รองเหมือนกันพะย่ะค่ะ”

เสด็จมองเลยไปที่บริเวณก่อสร้าง เห็นคุณชายรองและคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเดินจูงมือกันอยู่บริเวณก่อสร้าง

“นั่นใครน่ะ ทำผมเป็นช่อเป็นชั้นมาเชียว”

“ว้าย คุณหญิงก้อยเพคะ” ทุกคนตะลึง

 

บริเวณก่อสร้าง คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเดินควงคุณชายรองดูบริเวณเรือนหอที่ทำเป็นซุ้มประตูโค้งทางเข้า 

“ออกแบบเป็นสโตล์ยุโรปคลาสสิคแบบนี้ ต้องสวยมากนะคะคุณรอง แหม...อยากเข้ามาอยู่เร็วๆ จัง”

“ที่จริงนายเล็กเป็นคนเลือกแบบน่ะครับ ผมไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ผมคงต้องลงมาดูเองแล้ว”

“เพราะหญิงใช่ไหมคะ” 


16 หน้า