บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 7 หน้า 2
จะเข้าไปทักทายเขาหน่อยดีไหม”
“ไม่ล่ะครับ เชิญหญิงเถอะครับ”
“ค่ะ คุณรองพักให้หายเหนื่อยก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวหญิงกลับมา” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงลุกขึ้นเดินไป
คุณชายรองมองตาม แล้วลุกไปทางห้องน้ำ
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเดินไปสมทบกลุ่ม วิรงรอง จิตริณีและจิตติน
วิรงรองทักทาย “ว้าว หญิงก้อย ช่างบังเอิญอะไรอย่างนี้”
“ฉันว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญมากกว่ามั้ง เธอตามฉันมาใช่ไหม”
“แล้วแต่จะคิดซีจ๊ะ”
จิตตินทักบ้าง “สวัสดีครับคุณหญิง คงจำผมได้”
จิตริณีแทรก “สวัสดีค่ะ คงจำดิฉันได้เช่นกันนะคะ”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงตอบกลับอย่างเย็นชาเล็กๆ “ค่ะ บอกได้รึยังยายติ่ง เธอตามฉันมาที่นี่ทำไม”
“มีเรื่องอยากบอกน่ะค่ะ ใช่ไหมจิตติน”
“ครับ นายอัศนีย์น่ะซีครับ จะกลับกรุงเทพฯเร็ว ๆ นี้”
“แล้วทำไมฉันต้องรับรู้คะ”
“เจ้าอัศนีย์ยังอยากพบคุณหญิงนี่ครับ คงมีเรื่องเกี่ยวกับเอกสารบางอย่างที่คุณหญิงต้องเคลียร์ละมัง”
“ได้ค่ะ บอกอาร์นี่นะคะ ว่าฉันพร้อมจะเจรจากับเขาทุกเรื่อง”
จิตตินโล่งอก “แหม....มันได้ยินคงดีใจ”
“ค่ะ....แต่การเจรจาทั้งหมดผ่านทนายค่ะ”
จิตตินเจื่อน วิรงรองและจิตริณีทึ่ง คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงแยกไป
จิตตินเปรย “โอ้โฮ หัวหมอไม่ใช่เล่นยายคุณหญิงคนนี้ ไอ้อัศนีย์คงคิดหนักแล้วล่ะ”
คุณชายรองออกมาจากห้องน้ำ จิตตินและจิตริณีเดินมาด้วยกันผ่านซุ้ม จิตริณีอยากรู้ “ที่ยายคุณหญิงแต่งกับอัศนีย์ เพื่อเงินรึเปล่า”
“อย่าเรียกอัศนีย์ ต้องเรียกอาร์นี่ตามยายคุณหญิงเรียก”
คุณชายรองชะงัก รู้เดี๋ยวนั้นที่คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงพูดคืออัศนีย์ เลยหลบมุมฟังอยู่
จิตริณีหัวเราะ “ว่าไง ยายคุณหญิงต้องการเงินใช่ไหม”
“คงใช่ ได้ข่าวว่าฐานะที่วังย่อบแย่บเต็มทน ได้เงินจากเสด็จพระองค์หญิงช่วยจุนเจือ อีกอย่างที่ไอ้อัศมันเล่า พอยายคุณหญิงได้แหวนเพชรเข้าเท่านั้น ใจอ่อนตกลงไปอเมริกากับไอ้อัศทันที”
คุณชายรองนิ่งงัน ไม่อยากเชื่อ
จิตริณีซัก “งั้นคงไม่ใช่ความรักหรอกนะที่แต่ง ไม่งั้นคงไม่หย่ากันเร็วแบบนี้”
“ไอ้อัศมันบอก แรกๆ ก็รักกันดี แต่พอมาเจอแด้ดกับมอมของไอ้อัศ ยายคุณหญิงก็เย็นชากับมันนับแต่นั้น แล้วก็ขอหย่าเลย มันแทบไม่ตั้งตัว”
คุณชายรองอึ้ง
“เธอคงรับตระกูลพ่อค้าไม่ได้ล่ะมัง งั้นซีกลับไปหาคุณชายอีกครั้ง”
“เออ....ไอ้คุณชายนี่ก็โง่บรม ดันรับของเหลือเดนจากไอ้อัศหน้าชื่นตาบาน”