บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 26 หน้า 3
“ก็ต้องให้พี่ศรีไปรักคนอื่นน่ะซี ฮึ ให้คุณช่วยคุณก็ไม่ยอมช่วย”
“ถ้าเทียบกับพี่รอง เอ๊ย....คุณชายรอง ผมจะมีอะไรไปสู้เขาได้” คุณชายเล็กพูดแล้วก็รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจขึ้นมาจริงๆ
“เรื่องที่สอง ก็ต้องให้คุณชายรองคืนดีกับคุณหญิงห่านเทโพนั่นเร็วๆ” สาลินสีหน้ามั่นใจ
สาลินเดินเลียบคลองมาส่งคุณชายเล็กที่ใต้ถุนเรือนไทย เห็นยายพิณเจ้าแกะอยู่แถวนั้น มองมาอย่างไม่ไว้ใจ ตาผลรดน้ำต้นไม้อยู่ไม่ห่างมองมาเช่นกัน
“คุณแน่ใจหรือว่า คุณชายรองเขาอยากคืนดี”
“ตอนที่เขาเต้นรำกับฉัน เขาก็พร่ำเพ้อถึงวันชื่นคืนสุขที่เขาเคยดูพลุกับยายคุณหญิง เมื่องานฉลองวันประสูติเสด็จสองปีก่อน....หมั่นไส้”
คุณชายเล็กเดินมาถึงใต้ถุนเรือน เห็นคุณตาและคุณยายกำลังช่วยกันทับกล้วยไว้ทำกล้วยตาก ท่าทางมีพิรุธเห็นชัด
คุณตาทำเป็นทักทาย “อ้าว คุณพล จะกลับแล้วเหรอ”
“ครับ ผมลาคุณตาคุณยายเลยนะครับ”
คุณยายพูดราวห่วงใย “ค่ะ กระโดดท้องร่วงสวนดีๆ นะคะ อย่าให้ตกน้ำตกท่า”
คุณชายเล็กไหว้ลา แยกมาถึงรั้วจะออกสวน “เอ วันนี้ทุกคนดูจะมีกิจกรรมทำแถวนี้กันหมดทั้งบ้านเลยนะครับ”
“คุณตา คุณยายมาเฝ้า ไม่อยากให้ฉันลับหูลับตา”
“แต่ก่อนไม่คุมเข้มแบบนี้นี่ครับ”
“ก็ตอนนี้ ฉันกลายเป็นนางห้ามไปแล้วน่ะซี”
“ห้ามยังไงฮะ”
“นางห้ามสำหรับคนอื่น มีไว้ให้ “อีคุณชายเล็ก”คนเดียว” สาลินหมั่นไส้จนตกคำว่า “ตา” คุณชายเล็กสะดุ้ง “ฮึ ทำไปทำมา คุณตา คุณยาย กลายเป็นแนวร่วมกับสองคุณป้าไปแล้ว”
“ถ้าอีตาคุณชายเล็กรู้เข้าคงปลื้มตาย”
ศศิรัชนีคิดถึงภาพในงาน ศศิรัชนีเต้นรำกับศุภรอย่างมีความสุข ศศิรัชนีเทไซรัปลงบนแพนเค้ก ดวงตาเหม่อฝัน ไซรัปไหลท่วมท้น รื่น โรยยกอาหารมาที่โต๊ะอาหารเพิ่มมองดู
“คุณหญิงขา”
“ไม่หวานไปหรือคะ”
“หวานซี หวานที่สุดเลย”
รื่น โรยงง ศศิรัชนีตื่นจากภวังค์ หม่อมวาณีลดหนังสือพิมพ์หน้าสตรีลง ตรงหน้ามีหนังสือพิมพ์อีก 6-7 ฉบับ
“เฮ้อ โล่งอกไป ไม่มีรูปไม่งามของหญิงก้อย เออหญิงกลาง ช่วยแม่เช็คหน่อยซีลูก” หม่อมวาณีเลื่อนหนังสือพิมพ์มา