บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 21 หน้า 2
สาลินมายืนอยู่หน้าตำหนักใหญ่ รถแท็กซี่ตาผลจอดรออยู่ มองชะเง้อไปทางสวนด้านข้าง หวังว่าจะได้เห็นคุณชายรองอีกสักครั้ง
เสียงคุณชายรองดังมาจากเบื้องหลัง “ชะเง้อหาใครเหรอ”
สาลินสะดุ้ง “หาลุงผลค่ะ”
“อ้อ นึกว่าชะเง้อหาฉัน”
“ต้องชะเง้อหาคุณทำไมไม่ทราบ บอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่งกับฉันให้มาก”
“อ้อ เด็กปั๊มของเธอจะเข้าใจผิด”
“ฉันบอกแล้วไง ไม่มีเด็กปั๊มที่ไหนทั้งนั้นแหละ คนที่เขาหึงหวงฉันน่ะก็คือคุณ...”
“ฉันรู้แล้วล่ะว่ามีอีกหลายคนที่มารุมหึงหวงเธอ ไม่ต้องสาธยายหรอก” สาลินทั้งเบื่อทั้งหมั่นไส้ หน้าเชิดปากยื่น ไม่บอกความจริงดีกว่า “ที่ฉันต้องเข้ามาดูแล เพราะวันนี้เป็นวันที่ฉันนัดเธอมารับพี่สาว ลืมแล้วเหรอว่าฉันเป็นคนแนะนำเธอทุกอย่าง ทั้งเรื่องวันนัด วันพากลับ แนะแม้กระทั่งวิธีที่จะกราบทูลเด็จป้าให้ทรงอนุญาต”
“ขอบพระคุณเจ้าค่ะ เป็นบุญท่วมหัวท่วมหูดิฉันเหลือเกิน”
“ไม่ต้องมาทำประชดประชัน ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นกับเธอ”
“เข้าใจค่ะ แต่อยากบอกให้คุณเข้าใจไว้ด้วยว่าถึงคุณไม่แนะนำ ฉันก็เสียวสวาดพอ”
คุณชายรองตกใจ “พูดอะไรน่ะ เป็นสาวเป็นนาง”
“เสียวสวาด ภาษาลาวแปลว่าเฉลียวฉลาดค่ะ ฉันฉลาดพอที่จะคิดหาทางพาพี่ศรีไปได้ โดยไม่ต้องพึ่งคุณ เพราะฉะนั้นไม่ต้องมาทวงบุญคุณ อ้อ อย่าลืมซีคะ”
คุณชายรองอยากจะเขกหัวสักหนึ่งโป๊ก แต่ศรีจิตราออกมาพร้อมมาลา วรรณาที่ช่วยถือกระเป๋าให้ ตาผลรีบวิ่งมาช่วยแบกกระเป๋าไปที่รถแท็กซี่ มาลา วรรณายังรอๆ อยู่
ศรีจิตรามองท่าทีของสาลินกับคุณชายรองอย่างแปลกใจเล็กๆ “เออ คุณชายคะ ดิฉันขออนุญาตลาไปสักสองสามวัน”
คุณชายรองพูดอย่างอ่อนโยนผิดกับพูดกับสาลิน “เมื่อกราบทูลขอเด็จป้าแล้วก็ไม่ต้องขออนุญาตจากฉันอีกหรอก ขอให้เธอเที่ยวให้สนุก”
“ขอบคุณค่ะ”
สาลินเลียนแบบศรีจิตรา “คุณชายคะ ดิฉันขออนุญาตพาพี่สาวไปเที่ยวสักสองสามวันนะคะ”
คุณชายรองยิ่งหมั่นไส้ มาลา วรรณา หัวเราะคิกคัก “ไม่ต้องมาขออนุญาตจากฉันหรอก เพราะเธอมันเสียวสวาดอยู่แล้ว”
มาลา/วรรณาสะดุ้งเฮือก “ว้าย!” ศรีจิตราก้มหน้ากลั้นยิ้ม
“ขอบคุณค่ะคุณชายที่รู้ว่าดิฉันเสียวสวาด ไปค่ะพี่ศรี” สาลินพาศรีจิตราไปที่รถ
มาลา วรรณา รีบถามคุณชายรอง
“คุณชายขา ทำไมไปว่าคุณสาลินเขาอย่างนั้นล่ะคะ”
“แล้วเธอเสียวสวาดยังไงคะ อุ๊ย....ฟังแล้วหวาดเสียว”