บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 21 หน้า 5
คุณตาหัวเราะ คุณยายค้อนแต่ก็ขำ ยายพิณหัวเราะน้ำหมากหก ตาผลหัวเราะ ศรีจิตราถอนใจนิด ๆ เพราะ
สาลินท่องกลอนชมโฉมนางจินตรา อุ่นเรือนมองดูลูกสาวคนโตที่มีสีหน้าหนักใจเล็ก ๆ
วังรัชนีกุล รื่น โรย เข้ามารายงานจากมุมสวน คุณหญิงเทพีเพ็ญแสง ศศิรัชนีนั่งจิบกาแฟอยู่ ศศิรัชนีแต่งตัวสวยเตรียมออกไปข้างนอก รื่น โรยหัวเราะระริก “คุณหญิงขา คุณชายมาค่ะ”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงลุกพรวดทันที ศศิรัชนีสีหน้าเฉยๆ อย่างรู้อยู่แล้วว่าใครมา
“หา....คุณชายกิตติมา ทำไมพวกแกไม่บอกฉันก่อน พี่กลาง หญิงขอไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ”
“เหรอจ๊ะ....แสดงว่าเธอคงใจอ่อน ลงมาต้อนรับเขาแล้วล่ะซี”
“ก็....คุณชายคงได้คิดแล้วล่ะค่ะ เขาถึงมาง้อหญิง หญิงก็ไม่เห็นว่าจะต้องทรมานเขาไปอีกทำไม”
“คุณหญิงขา คนที่มาไม่ใช่คุณชายรองค่ะ”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงแว้ด “อ้าว แล้วใคร”
ขาดคำคุณชายเล็กเดินผิวปากเข้ามา พร้อมตะกร้าขนมจากนมย้อยเช่นที่เคย คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงหน้าเสีย
“สวัสดีครับ หญิงกลาง หญิงก้อย ขนมจากนมย้อยครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
“พร้อมเดินทางแล้วรึยังครับ”
“พร้อมแล้วค่ะ”
“อ้าว นี่นัดกันไว้เหรอ”
“ฮะ....เรานัดกัน หญิงกลางอยากไปดูของขวัญกับผ้าไหมน่ะครับ ผมเลยอาสาพาไปร้านพี่รอง หญิงก้อยสนใจไปด้วยกันไหม”
“อ้อ....คุณชายคงหาอุบายให้หญิงไปพบเขาซีนะ “ คุณชายเล็กเป็นงง “ไม่มีวัน ถ้าเขาอยากมาคืนดี เขาต้องมาหาหญิงเอง ไม่ใช่ให้หญิงไปหาเขา เสียใจค่ะ” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงสะบัดกลับเข้าตึกไป
“มันเรื่องอะไรกันครับ พี่รองไม่ได้ออกอุบายอะไรสักหน่อย อยู่ร้านรึเปล่ายังไม่รู้เลย”
“อย่าไปสนใจเลยค่ะ ไปกันเถอะ”
ห้องนอนสาลิน ศรีจิตราเปิดตะกร้าใบเล็กออกมา อุ่นเรือนปัดที่นอนที่เอาฟูกมาเพิ่มเป็นสามเท่า ศรีจิตราเอาผ้ามาพาดราวพาดผ้า “ยายสานี่จริง ๆ เลยนะคะ แอบไปขอประทานอนุญาตให้หนูค้างคืนที่นี่ แถมแอบไปจัดกระเป๋าตอนไหนก็ไม่รู้”
“ก็นี่แหละลูกยายสา วันๆมีแต่เรื่องเล่นสนุก”
“ไม่เหมือนหนูนะคะ วันๆมีแต่เรื่องน่าหนักใจ” ศรีจิตราไม่ได้เศร้า แต่ไม่รู้จริง ๆว่าอะไรจะเกิดต่อไป
อุ่นเรือนมานั่งข้างๆ “เมื่อกี้ พอคุณยายพูดถึงจินตหราหนูก็อึ้งไป”
“ในวังทุกคนเขาเปรียบหนูเป็นบุษบา”