บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 26 (จบบริบูรณ์) หน้า 9
ลัคนัยเอาลูกมากล่อมบ้าง “นนท์ นนท์ครับ พ่อมาแล้วนะครับ โอ่เอ๊ โอ่เอ๊” ลัคนัยกล่อมๆ แต่นนท์ก็ยังไม่หยุดร้อง เหมือนชนกมองลุ้นๆให้ลัคนัยกล่อมนนท์ได้ แต่นนท์ก็ยังร้องไม่หยุด
“ปกติ นายกล่อมแป๊บเดียวก็หยุดนี่นา”
ลัคนัยร้องเพลงกาเหว่ากล่อม นนท์ค่อยๆเงียบลง สองคนโล่งอก...ลัคนัยค่อยวางนนท์ลงบนที่นอน สองคนเพิ่งจะเบาใจ..ทันใดนนท์ขยับตัว..พอไม่เจออ้อมกอดก็ร้องขึ้นมาอีก “อุ๊แว๊ อุ๊แว๊!!!!!!!!!”
ลัคนัยต้องเอาลูกขึ้นมากล่อมอีก... เหมือนชนกร้องเพลงกล่อมลูกอย่างสดใส เพลง ก๊าบๆๆ เป็ดอาบน้ำในคลอง พร้อมทำท่าทางประกอบอย่างลั๊นลาตลกหนุกหนาน ลัคนัยอุ้มนนท์ ที่มองแม่ตาแป๋ว หัวเราะคิกคัก
เหมือนชนกยิ่งเล่น ยิ่งสนุกใหญ่!!! ที่นี้ทั้งแม่ทั้งลูกคึกคักกันใหญ่ “ชอบใช่มั๊ยค๊าบบบ เดี๋ยวแม่ทำให้ดูอีกนะ” เหมือนชนกเล่นต่อ จากหน้าต่างเรือนเล็ก เห็นว่าเดี๋ยวลัคนัยเอาลูกมากล่อม เดี๋ยวๆ เหมือนชนกเอามากล่อม ผลัดกันไป ผลัดกันมา เดี๋ยวต้องเอานนท์มาให้นม เดี๋ยวก็ต้องเอามาอุ้มมากล่อม เดี๋ยวเอามาร้องเพลงกล่อม ผลัดกันวนเวียนอยู่อย่างนี้ ทั้งคืน!!
เช้าวันใหม่ เรือนเล็ก เตียงนอนในสภาพอีเหละเขละขละ หมอนตกลงมา ผ้าห่มกองกับพื้น ของเล่นเด็กหล่นอยู่ เหมือนชนกนอนก่ายเกยเตียงอย่างหมดสภาพ.... แสงเช้าส่องแยงตา เหมือนชนกค่อยๆลืมตา.... แรกตื่น แล้วนึกได้ รีบมองไปตรงที่นนท์เคยนอน..พบว่านนท์ไม่อยู่ซะแล้ว เหมือนชนกลุกพรวด!!! มองไปรอบๆ ไม่มีร่องรอยของลัคนัยด้วยเช่นกัน เหมือนชนกรีบดูนาฬิกา เป็นเวลา 7 โมง
“กลับไปแล้ว???!!!” เหมือนชนกเซ็งตัวเองที่พลาดโอกาสคืนดีกับนัย “โถ่เอ๊ยยย!!”
เหมือนชนกวืดมาก เฟลมาก เฮ่อ...จะเอายังไงดี!! นั่งจ๋อยๆอยู่ เสียงเคาะประตูดังขึ้น!!
เหมือนชนกตะโกนออกไป “ฉันยังไม่หิว !!” เสียงเคาะดังขึ้นอีก
“ก็บอกว่ายังไม่หิวไง ไม่มีอารมณ์กินด้วย!!”
“ผมเอง” เหมือนชนกเหวอ ไม่อยากจะเชื่อ รีบไปเปิดประตู
“ ฉัน เอ่อ ขอโทษ นึกว่าแอ้มาเรียกน่ะ ฉัน..นึกว่านายกับลูกกลับไปแล้ว”
“ผมลืมของน่ะ”
“ของ?” เหมือนชนกมองไปที่ของเล่นเด็กที่ตกอยู่ ไปหยิบให้ “นี่ใช่มั๊ย”
เหมือนชนกส่งของเล่นให้ลัคนัย พอลัคนัยรับไป ก็ใจหายนิดๆ..หมดเรื่องแล้วสินะ เหมือนชนกมองลัคนัยไม่รู้จะหาเรื่องอะไรรั้งเขาไว้อีกแล้ว “กลับ ดีๆ ล่ะ” ลัคนัยพยักหน้า เหมือนชนกสีหน้าหดหู่..ลัคนัยหันหลัง เหมือนชนกคอตก..แต่แล้วลัคนัยก็พูดขึ้น “อุตส่าห์ช่วยกันเตี๊ยมแผนให้ผมอยู่ที่นี่ตั้งวันกับคืน ตกลงอยากพูดแค่นี้?”