บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 12 หน้า 2
“สวัสดีครับ คุณนก” วุฒาก้าวเข้ามายิ้มให้กับเหมือนชนกและลัคนัย เหมือนชนกฝืนยิ้ม ลัคนัยมองวุฒากับมาลินี รู้สึกว่าความยุ่งยากบังเกิดแล้ว
ห้องประชุม ธวัช ลัคนัย วุฒาอยู่ในห้องประชุมพร้อมกับแฟ้มเล็กตรงหน้าทั้งสามคน
“ผมขอโทษนะครับ ที่ขอเข้าร่วมแคมเปญนี้ข้ามขั้นตอนไปหน่อย”
“ถึงจะข้ามขั้นตอน ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะนี่เป็นโปรเจ็คท์การกุศล ขอแค่ มีเจตนาดี อยากทำงานนี้ด้วยใจจริง แค่นั้นแหละครับ ที่สำคัญ” วุฒาเห็นสายตาลัคนัยที่มองอย่างรู้ทัน วุฒาเคืองนิดๆ แล้วเปิดเอกสารเห็นภาพพิมลแขถูกระบุว่าเป็นพรีเซ็นเตอร์
“คุณพิมลแขเป็นพรีเซ็นเตอร์งานนี้...” สายตาวุฒามองที่ลัคนัยอย่างจงใจแล้วยิ้มกวนตีน “ลงตัวจริงๆ”
ลัคนัยมองวุฒารู้ว่าจงใจพูดเพื่อกวนประสาท
ห้องรับรอง เหมือนชนกส่งแก้วเครื่องดื่มให้มาลินี
“พ่อวุฒามีคุณสมบัติที่เหมาะมากเลยนะ พร้อมไปทุกอย่าง”
เหมือนชนกรู้ทัน “เหมาะกับนกทั้งฐานะและชาติตระกูลใช่ไหมคะ”
มาลินีมองแบบชอบใจมาก “ฉลาดสมเป็นหลานยาย”
“แต่นกไม่ชอบเขาค่ะคุณยาย” มาลินีชักหงุดหงิด “คนดีพร้อมจะเข้ามาหา ทำไมแกไม่ชอบ”
“ทำไมคุณยายถึงมั่นใจว่าเขาดีจริง”
“ยายจะเชียร์ใครก็ต้องทำความรู้จักมาแล้วสิ ยายรอบคอบ...”
ห้องทำงานสมจิตนา ในโรงแรม สมจินตนาสีหน้าเคร่งเครียดนั่งฟังนุชนารถรายงาน
“เรื่องผลประกอบการที่ลดลง จะให้แจ้งทั้งหมดนี้กับคุณวุฒาไหมคะ”
“ไม่ต้อง ฉันอยากให้วุฒาคิดและเดินตามแผนที่ฉันวางไปก่อน”
“ค่ะ”
“เรื่องเหมือนชนกกับลัคนัยที่ให้ไปสืบมาล่ะ”
“ยังไม่ระบุสถานภาพที่แน่ชัดค่ะ”
“ฉันรู้ว่าเธอกับลัคนัยสนิทกัน” นุชนารถอ้ำอึ้งนิดเพราะกำลังโดนจับผิด “เป็นคนรู้จักกันเท่านั้นค่ะ”
“ฉันหวังว่าจะไว้ใจไม่ผิดคนนะ”
“ดิฉันไม่เคยลืม ว่าท่านคือคนที่ให้อนาคตกับเด็กกำพร้าอย่างดิฉันจนมีวันนี้” สมจินตนามองอย่างพอใจ