บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 12 หน้า 3
“เศรษฐกิจแบบนี้ เอสเจต้องการบัดดี้ที่จะช่วยประคองและกรีนดรีมจะซัพพอร์ตเราได้”
นุชนารถมองสมจินตนา ด้วยสายตาที่พร้อมจะช่วยทุกอย่างตามที่สมจินตนาต้องการ
ห้องรับรอง ออฟฟิศกรีนดรีม มาลินีเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจ
“คนอย่างวุฒาต่างหากที่จะซัพพอร์ตนกได้ ไม่ใช่ไอ้ขยะนั่น!”
“คุณยายอย่าพาลสิคะ ลัคนัยยังไม่ทำอะไรผิดเลยนะคะ”
มาลินีสวน “เมื่อก่อนยายด่ามันนกก็เออออ เดี๋ยวนี้ติหน่อยก็หน้าตึงใส่ยาย”
“นกไม่ได้ทำอย่างนั้นนะคะคุณยาย” มาลินีควักตลับแป้งขึ้นมาเปิด หันกระจกในตลับแป้งเข้าหาเหมือนชนก
“ดูซะ ว่าเวลายายด่ามัน หน้านกเดือดร้อนแทนมันขนาดไหน”
“เอ่อ...” เหมือนชนกปิดตลับแป้ง ยิ้มแหยใส่ “แฮ่..นกว่าเขาคงประชุมกันเสร็จแล้วนะคะ”
“ดีเลย” มาลินีคว้ามือเหมือนชนกแล้วลากออกไปทันที เหมือนชนกงง ว่ามาลินีคิดจะทำอะไรอีก
ธวัช ลัคนัย วุฒาเดินออกมาจากห้องประชุม
“ผมจะให้เลขาส่งไทม์ไลน์ทั้งหมดให้คุณภายในวันนี้นะครับ”
“ขอบคุณครับ”
มาลินีดึงมือเหมือนชนกเข้ามา “ทุกอย่างเรียบร้อยไหมคะ”
“ครับ”
“แบบนี้ก็น่าจะไปทานข้าวฉลองกันนะคะ
“ยินดีครับ เชิญคุณธวัชกับคุณนกด้วยนะครับ”
“ธวัชไม่ค่อยว่างสำหรับสังสรรค์หรอกค่ะ งานเยอะ” มาลินีถามธวัช “จริงไหม”
ธวัชรู้ว่ามาลินีกำลังกันท่าตนเอง “ครับคุณแม่”
“นกไปเป็นเพื่อนยายนะลูก” เหมือนชนกหันมองมาลินี มาลินีขึงตาใส่เบาๆ ให้ทำตาม เหมือนชนกอึกอัก
“ไป วันนี้จะอยู่กับหลานให้หายคิดถึงเลย คุณวุฒาก็สะดวกใช่มั๊ยคะ”
วุฒาเออออ เหมือนชนกหน้าเหนื่อย มาลินีรุนหลังเหมือนชนกให้ไปด้วยกันกับตัวเองและวุฒาเลย ก่อนไปวุฒาเหลือบมามองลัคนัย ส่งสายตาแบบคนชนะ ลัคนัยมองเหมือนชนกที่โดนยายบังคับสีหน้าไม่เต็มใจ ก็ตัดสินใจ
ลัคนัยโพล่งขึ้น “ขอโทษนะครับ” ลัคนัยเดินเข้าไปหาเหมือนชนก “เย็นนี้คุณนกมีนัดแล้ว”
ทุกคนหันมองลัคนัย ตึ่งงง!!!! “นัดกับใคร คงไม่ใช่กับแกหรอกนะ”
มาลินีส่งสายตาพิฆาตให้ลัคนัย จนวุฒามองออกว่ามาลินีไม่ชอบหน้าลัคนัย