บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 12 หน้า 4
“ครับ กับผม”
“นี่ แกกล้าดียังไงห๊ะ!”
“แล้วก็ คุณพิชา ตัวแทนเอเยนซี่ที่จะมาถ่ายโฆษณาให้โครงการรักษ์โลกครับ”
เหมือนชนกชะงักไปว่านัดนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่
“ทางนั้นเค้าเพิ่งแจ้งเวลานัดมา ว่าได้เป็นบ่ายวันนี้”
เหมือนชนกไม่อยากไปกับวุฒา ก็รีบรับมุก “จริงด้วย นกเกือบลืมว่าต้องรีบคุยกับเอเยนซี่”
มาลินีมองหลาน กับลัคนัย ยังไม่เชื่อ “งั้นเหรอ? งั้นนัดที่ไหน กี่โมง”
มาลินีจี้ถาม เหมือนชนกชะงัก ลุ้น.... ลัคนัยตีหน้าเนียนบอก
“สี่โมงครึ่งครับ ร้าน..” ลัคนัยนึกไม่ออก ชะงัก แล้วเหลือบไปเห็นบอร์ดประชาสัมพันธ์มีป้ายคาเฟ่แปะ เห็นแค่ชื่อร้านตัวใหญ่ๆ “Bake Smith ครับ”
มาลินีเห็นลัคนัยตอบได้เนียน ยิ่งไม่พอใจ เหมือนชนก ลัคนัยสบตากันโล่งอก แต่ทันใดนั้น!!!!
“เลื่อนนัด! ยายอุตส่าห์ได้มาเจอหลานทั้งที คนอื่นจะมาสำคัญกว่าได้ยังไง”
“จริงครับ เอเยนซีน่ะ เราจ้างเค้ามา ในฐานะที่เราเป็นลูกค้า ผมว่าเค้าไม่มีสิทธิ์จะมาว่าอะไรเราหรอก”
“ถ้าให้เลื่อนนัด เพราะเหตุผลส่วนตัวแบบนี้ ผมทำไม่ได้”
“แต่แกไม่มีสิทธิ์มาบอกว่าได้หรือไม่ได้ หลานฉันเป็นใคร แล้วแกเป็นใคร”
“คุณแม่ครับ ..นัยเค้าเป็นหัวหน้าโปรเจ็คท์ และเป็นหัวหน้างานของยัยนกนะครับ” ธวัชช่วย
“ใช่ค่ะ ถ้าเฮดงาน ไม่ยอมเลื่อนประชุม นกก็เลื่อนประชุมเองไม่ได้”
มาลินีโกรธมาก เหมือนชนกทำเหมือนปลอบยาย แต่จริงๆแอบโล่งอก ลัคนัยพยักหน้าให้ว่าทำดีแล้ว วุฒาไม่ยอมแพ้ “จะไม่เข้มงวดเกินไปหน่อยเหรอครับ ถึงคุณนกจะเป็นพนักงาน แต่ก็ไม่เหมือนพนักงานคนอื่นๆ คุณน่าจะเกรงใจเธอในฐานะลูกสาวของท่านประธานบ้างนะ”
“เพราะผมให้เกียรติ์คุณนก ผมถึงไม่ให้อภิสิทธิ์กับเธอ ถ้าเธอได้อภิสิทธิ์มากเกินไป พวกพนักงานก็จะไม่เคารพเธอ”
“คุณน่ะไม่รู้อะไร แค่เป็นลูกเจ้าของบริษัท พนักงานก็ต้องเคารพเราอยู่แล้ว อ่อ..ผมลืมไป ว่าอย่างคุณ คงไม่เข้าใจ”
“ครับ ผมไม่ได้มีพ่อแม่เป็นประธานบริษัทเหมือนคุณ คงไม่มีโอกาสจะเข้าใจ แต่ ผมก็แน่ใจว่าคุณนก ไม่ต้องการแค่ความเคารพแบบเปลือกๆ ที่ต่อหน้าผู้คนเกรงใจ แต่ลับหลังเค้าก็นินทากัน”
วุฒาชะงัก รู้ว่าลัคนัยตั้งใจตอกกลับ “นาย!”