บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 16 หน้า 5

เหมือนชนกหยิบมาสาธิต “ต้องแยกพลาสติกและกระดาษออกจากกันแล้วจึงนำมาขายค่ะ”

เหมือนชนกวางขยะที่แยกแล้ว ลงไปกับกองที่เป็นประเภทของมัน แล้วจูงมือนิ่มนวลไปใกล้ๆ นิ่มนวลมองมือของเหมือนชนกที่กุมไว้โดยไม่รังเกียจแล้วตื้นตันใจ

“ขวดน้ำพลาสติกใสพวกนี้ ราคาจะสูงกว่าพลาสติกทั่วไปเกือบเท่าตัวเลยค่ะ และถ้าคุณป้าแกะฉลากออกอีกก็จะได้ราคาที่สูงขึ้นอีก เพราะทำให้ทางเราเอาไปรียูหรือรีไซเคิลได้ง่ายขึ้น”

เหมือนชนกวางขยะที่แยกแล้วลงไป กับกองที่เป็นประเภทของมันแล้วจูงมือนิ่มนวลไปใกล้ๆ นิ่มนวลมองมือของเหมือนชนกที่กุมไว้โดยไม่รังเกียจ รู้สึกตื้นตัน อมยิ้มปลาบปลื้มอย่างเก็บไม่อยู่

“คุณนก” เสียงของลัคนัยตะโกนมาจากระยะไกล นิ่มนวลเห็นลัคนัยกำลังเดินตรงมาตกใจ รีบทำเป็นก้มหน้าก้มตาซ่อนใบหน้า “แป๊บนึงนะคะคุณป้า” เหมือนชนกเดินเข้าไปหาลัคนัย “...ว่า ?”

“ผมว่าคุณหยิบเอกสารมาผิดชุด”

“มันจะผิดได้ยังไงก็มันวางอยู่บนโต๊ะคุณ”

“ไม่เชื่อคุณก็ลองดูสิ” เหมือนชนกคว้าเอกสารเป็นปึกในมือลัคนัยไปเช็กดู นิ่มนวลรีบย่อตัวลง ทำเป็นหยิบขวดพลาสติกมาแกะฉลากอย่างเหมือนชนกสอน แต่มือสั่นร้อนรนไปหมด

เหมือนชนกผิด แต่ไม่ยอมรับผิด “ใช้ๆ ไปก่อนไม่ได้รึไง”

“เฮด มันไม่ใช่ ดันทุรังใช้ไปก็ต้องมาแก้ใหม่อยู่ดี” เหมือนชนกจิ๊ปาก “เดี๋ยวให้คุณสุดใจถ่ายรูปส่งมาให้ก็ได้”

เหมือนชนกส่งปึกกระดาษคืนให้ลัคนัย แต่กลับหลุดมือ กระดาษทั้งปึกตกพื้น ปลิวกระจัดกระจาย มีแผ่นหนึ่งปลิวมาตรงหน้านิ่มนวล นิ่มนวลหน้าถอดสี ร้อนรนว่าจะทำยังไงดี ลัคนัยและเหมือนชนกช่วยกันเก็บรวบรวมกระดาษ “นายนี่มันซุ่มซ่ามจริง ...ดูซิครบมั้ย ?”

ลัคนัยกวาดตา แล้วก็พยักพเยิดไปทางด้านหลังเหมือนชนก “อยู่นั่นอีกแผ่น”

ลัคนัยพูดพรางเดินเข้าไป เหมือนชนกเห็นว่ากระดาษแผ่นนั้นวางอยู่บนกองขยะ แต่กลับปราศจากนิ่มนวล

“เอ๊ะ ไปไหนแล้วล่ะ”

“ใคร”

เหมือนชนกและลัคนัยพูดคุยกัน พร้อมกับมองหา นิ่มนวลแอบอยู่หลังตั้งลังกระดาษ ยืนปิดปากร้องไห้อย่างเงียบเชียบ

ผ่านเวลา นิ่มนวลหน้าเศร้า เอ่ยกับวิสาขา

“ขอบคุณทั้งวิและคุณวัชมากนะที่ไม่รังเกียจลัคนัย..คุณเหมือนชนก เธอน่ารักจริงๆ...ฝากยินดีกับลูกด้วยนะวิ”