บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 9
เกมเสน่หา ตอน 9
บทประพันธ์ : กันยามาส บทโทรทัศน์ : นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ / ชลนภัส จันทรังษี
สามารถรับชม เกมเสน่หา ได้ทุกวัน จันทร์ - อังคาร ทาง ช่อง 3 (คลิกเพื่อรับชม)
เช้าวันใหม่ โรงจอดรถบ้านธวัช ลัคนัยเอาข้าวของส่วนตัวมาจัดเก็บในรถ ธวัชเดินมาที่รถประจำตัวของเขาซึ่งจอดอยู่ข้างกัน “ซ่อมเสร็จแล้วเหรอนัย แบบนี้ก็ไม่ต้องเกาะรถยายนกไปทำงานแล้วสิ” ธวัชขำ “ยินดีด้วยนะ”
ลัคนัยฝืนยิ้มตามน้ำไป ทั้งที่ใจไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น
“เออ เช้านี้น้าไม่เข้าบริษัทนะ พอดีมี ...ธุระนิดหน่อย”
“ครับคุณน้า”
ธวัชยิ้มให้หลานชายและเปิดประตูขึ้นรถ ลัคนัยทันเห็นกล่องแหวนวางอยู่เบาะข้างคนขับในรถธวัช ลัคนัยขมวดคิ้ว มองรถธวัชที่แล่นออกไป นึกถึงคำพูดของธวัชที่บอกจะขอพิมลแขแต่งงาน ลัคนัยสีหน้าร้อนรนเดาออกว่าธวัชจะไปไหน ลัคนัยยกโทรศัพท์ขึ้นโทรออก รออย่างกระวนกระวายใจ
บรรยากาศในสตูดิโอก่อนเริ่มรายการ พิมลแขกำลังรับบรีฟกับโปรดิวเซอร์รายการ เสียงโทรศัพท์สั่น โทรศัพท์วางอยู่บนเก้าอี้ เป็นสายเข้าจากลัคนัย แต่ไม่มีใครได้ยินเสียง ทอแสงยืนคุยอยู่กับพิธีกรชาย
“อีกเดี๋ยวคุณธวัชก็มาถึงแล้วค่ะ ...รับรองเรตติ้งรายการพุ่งแน่ อย่าลืมช่วยชงเข้าให้ด้วยนะคะ”
นักข่าวกลุ่มหนึ่งเดินกรูเข้ามาในห้องอัดรายการ พิธีกรผละไปต้อนรับนักข่าว ทอแสงยิ้มแย้มรับนักข่าว
ห้องโถงบ้านธวัช ไพพรรณกับแอ๊บช่วยกันมะรุมมะตุ้มพันผ้ายืดที่ข้อมือให้เหมือนชนก
เหมือนชนกเร่ง “อย่าพันแน่นสิคะน้าไพ นกขยับไม่ได้”
ไพพรรณงง “ก็ต้องให้ขยับไม่ได้สิคะ คุณนกบอกว่าแขนซ้นไม่ใช่เหรอ”
“แอ้ๆ วิ่งไปบอกลัคนัยทีว่าฉันแขนซ้นจากที่ชนเมื่อวาน ขับรถไม่ไหว ให้รอไปด้วย”
“ค่ะๆ” แอ้วิ่งไม่ทันถึงหน้าบ้าน ก็ได้ยินเสียงรถซูเปอร์คาร์ดัง บรืนนนน !!! เหมือนชนกได้ยินเสียงรถ ลืมตัวดึงมือออกจากไพพรรณและแอ๊บไปที่หน้าบ้าน เหมือนชนกเห็นรถซูเปอร์คาร์ของลัคนัยแล่นออกจากบ้านไป
เหมือนชนกพึมพำ “วันนี้ฉันไม่ปล่อยให้นายหนีไปแน่”
เหมือนชนกเดินตรงไปที่รถของตัวเอง มือก็แกะผ้าพันแขนออก ทิ้งไว้ระหว่างทาง แล้วขึ้นรถไป
“สรุปนี่คุณนกแขนซ้นจริงรึป่าววะเนี่ย” แอ๊บงง
ห้องด้านหลังสตูดิโอ ธวัชนั่งอยู่ในห้องพัก เห็นแหวนเพชรเม็ดโต แสงของมันล้อเล่นกับแสงไฟ เห็นรอยยิ้มมีความสุขของธวัช จู่ๆ ทอแสงก็ผลักประตูออกมา เร่ง “คุณวัช มัวทำอะไรอยู่! ได้เวลาแล้วค่า ไปค่ะๆ”